The musical box voert “The lamb lies down on Broadway” op

Een avondje genieten anno 1974

Luc Tiehatten, ,

Een avondje nostalgie. Zo kan ik dit concert het beste omschrijven. De zaal was gevuld met mannen op leeftijd die nog een keer hun favoriete band gingen zien, net als vroeger. En met gevulde zaal bedoel ik trouwens echt gevuld. De grote zaal van het muziekcentrum in Enschede was zondagavond vol en de twee lagen met balkons ook.

Een avondje genieten anno 1974

Een avondje nostalgie. Zo kan ik dit concert het beste omschrijven. De zaal was gevuld met mannen op leeftijd die nog een keer hun favoriete band gingen zien, net als vroeger. En met gevulde zaal bedoel ik trouwens echt gevuld. De grote zaal van het muziekcentrum in Enschede was zondagavond vol en de twee lagen met balkons ook. Voorprogramma Onverwacht was er ook een voorprogramma deze avond. De Oostenrijkse hippie Gandalf mocht wat op zijn gitaren en piano riedelen. Slaapverwekkend. Ik heb zelfs in liften betere muzak gehoord. Na een half uurtje was Gandalf gelukkig klaar en konden we ons opmaken voor dat waar we voor gekomen waren: The lamb lies down on Broadway. Kopie The musical box is een Canadese band die alleen maar covers van de band Genesis speelt. En dan wel van het Genesis van 1973-1975, toen Phil Collins nog gewoon drumde en Peter Gabriël de zanger was. Er zijn veel coverbands die Genesis uit die jaren naspelen maar deze lui gaan wel erg ver. Deze band wil àlles van Genesis kopiëren. En dus speelt de band exact dezelfde set als Genesis in 1974/1975. Toen toerde Genesis met het materiaal van de LP The lamb lies down on Broadway, een concept-LP over ene Rael die in New York belandt. Meer heb ik nooit van het verhaal begrepen. Niet alleen de muziek wordt exact nagespeeld, natuurlijk met dezelfde instrumenten en P.A. als Genesis, ook de stageshow is een nauwkeurige kopie. De kostuums van Gabriël zijn nagemaakt, de originele dia’s worden op de achtergrond geprojecteerd, Peter Gabriël houdt dezelfde praatjes met dezelfde grapjes (!) als in 1974 en de bandleden dragen kleding en zelfs pruiken om op Collins, Gabriël en hun vriendjes te lijken. Zelfs de rook op het podium komt niet van een moderne rookmachine maar net als in 1974 van ijsblokken. Deze tour moet genoeg geld bij elkaar brengen om de plastische chirurgie van de gitaristen en Tony Banks te kunnen vervolmaken, Peter Gabriël en Phil Collins zijn al zo goed als af. De stemmen van beide zangers zijn ook heel goed omgebouwd, het is echt net of je Phil en Peter hoort. Zouden ze die door een apparaatje gehaald hebben? Zo niet dan is het echt heel goed geïmiteerd. Razend knap allemaal natuurlijk al heeft het niks met musiceren niks te maken, dit is reproduceren. Wat niet wegneemt dat ik me kostelijk vermaakt heb. De heren zelf niet volgens mij, wat keken die chagrijnig. Zou ik ook doen, als ik jarenlang dezelfde muziek (ze toeren met deze show als sinds 2000!) moet spelen zonder ook maar een greintje improvisatie. Echt elke noot klopte, en dat maakt het ook zo saai om te doen denk ik. Genesis zal vroeger live heus elke avond anders hebben geklonken maar deze jongens niet. Serieuze avond Voor een oude sympho-fan als ik is het heel erg leuk om The musical box te zien spelen. Lekker meezingen en geboeid kijken hoe ze al die muziek uit hun instrumenten toveren. Zo heb ik me bijvoorbeeld verbaasd over hoe veel de bassist ook six-string (hij heeft zo’n dubbelnek gitaar, onder bas en boven six-string) speelde, en de bas bespeelde hij dan met pedalen. Dat meezingen werd trouwens niet door iedereen in de zaal gewaardeerd. Dit was een serieuze avond voor de meeste bezoekers. Er moest vooral goed geluisterd worden. Van te voren was ik best pessimistisch over dit concert maar ik moet echt zeggen dat ik een hele leuke avond gehad heb. Als ze weer een keer in de buurt zijn denk ik dat ik misschien nog wel een keer ga!