Dat we van Solex dus niet hoeven te verwachten dat ze opeens met een hele band op de proppen komt, dat weten we wel. Dat ze samples gebruikt van rare geluiden (field recordings, zelf opgenomen?) is leuk en haar meisjesachtige manier van zingen maakt dat je haast niet anders kan dan blij naar een optreden gaan: hoera, Solex komt. Hup, leuke broek en coole gympen aan, naar Atak. En wat treffen we aan? Een half gevulde zaal. Evenals de vorige keer, een aantal jaren geleden, waren we ronduit verbaasd. Waar zijn alle fans van deze ster? We bedoelen: weet dan niemand dat hier een wereldster staat en dat ze bijna een platencontract bij Matador, hét grote Indielabel in de wacht had gesleept en dat dat op het laatste moment niet door ging? Hoor je niet altijd super nieuwsgierig en trouw te zijn aan je idool? We zullen ons wel vergist hebben.. De vorige keer had ze een scheurend harde gitarist meegenomen, deze keer een drummer. Die van Ceasar. Leuk! Twéé meisjesstemmen, in combinatie met lekkere groovy drumbeats, coole funky gitaarsamples en maffe geluiden (trein, autotoeter). De ritmes deden me denken aan de Propellerheads (daar kun je niet bij stil blijven staan) en de Chemical Brothers en dat dus live.. En denk je dat Enschede uit haar dak ging? Geen vin. Jammer. Het publiek had voorin de helft van de zaal kunnen gaan staan maar koos er toch voor om achterin te blijven hangen. Misschien kun je het dan beter zien, ofzo? Het leek erop dat de Solex dames er zelf ook niet veel van snapten en onderons grappend mepten en sampleden ze zich wel door deze gig heen. “Daar sta je dan, in Enschede..” sprak de ene Solex heldin, waarop de andere Solex heldin opperde om dan maar een mop vertellen.. Jammer. De stiltes tussen de nummers waren ook wel een beetje lang, waardoor het niet echt een show was, maar meer een presentatie van de nummers. Ja, mij maakt het niet uit, ik vind het toch wel goed. En dat dachten we allemaal, leek het wel. Het nummer met de tweestemmige fluit-solo (wauw) en de mondharmonicapartij van Liesbeth maakten dit optreden wel gaaf. Alles werd dubbel en dwars gewaardeerd en het publiek werd voor het luisteren beloond met een toegift(je) en voor het komen bedankt. Fans waren er dus wel, het zijn er alleen gewoon nou eenmaal niet zoveel in Enschede. Dat kan.