Afgelopen vrijdag hielden de Gentse vrienden Flip Kowlier en Gabriel Rios een dubbeloptreden in een goed gevuld Hedon. Hun totaal verschillende muziekstijlen beten elkaar niet, en zorgden voor een gevarieerd en leuk optreden. Opvallend was het hoge aantal tienermeisjes dat in de zaal aanwezig was. Voor wie kwamen die dan? Flip Kowlier mocht met zijn band de avond openen. Beter bekend als de Leverancier uit het Hof van Commerce verraste hij in 2001 vriend en vijand met zijn soloalbum ‘Och Arme Ik’. Prachtige liedjes met vast heel diepzinnige teksten, maar dat weet niemand zeker, want buiten Izegem zijn zijn strofes niet te verstaan. Inmiddels is er een tweede album ‘In de fik’, dat niet zo verassend, maar minstens net zo leuk is. Dat Kowliers gezang nauwelijks te verstaan is, en zeker niet in Nederland, heeft de sympathieke zanger zelf ook door. Af en toe vertaalt hij voor zijn toehoorders het West-Vlaams. Zo weten we nu dat ‘fuif’ feesje betekent, ‘jeanette’ homo en ‘bjistje in min uoft’ beestje in mijn hoofd. Kowlier babbelt er wat af met zijn publiek en weet het onophoudelijk te vermaken. Zo laat hij en passant nog weten dat hij de laatste single ‘Girl’ van Anouk erg goed vindt, maar dat alleen de tekst nog wat verbeterd had kunnen worden. “Ik vind Anouk geil” laat hij vervolgens nog weten. Ach ja… wie niet? De muzikale omlijsting van de performance ten slotte, (want daar waren we toch voor gekomen) was geweldig. Bij de uitvoering van de nummers van zijn eerste album liet Kowlier veelal zijn akoestische gitaar staan en rockte er flink op los. Bij ‘Moeder lieve moeder’ en ‘Ti woa’, op de cd behoorlijk ingetogen liedjes, ging men lekker tekeer. Het Rock’n Roll met vleugje Johnny Logan-einde van ‘Welgemeende’ was een fantastisch einde van een geweldig optreden. Lang leve Flip Kowlier en consorten! Vervolgens moesten we lang wachten voordat de tweede artiest acte de présence gaf. Het ombouwen duurde behoorlijk lang. Maar toen werden de volop aanwezige bakvissen dan eindelijk getrakteerd op waar ze voor gekomen waren. De jonge Latin-god, Gabriel Rios! De in Gent woonachtige Puertoricaan is in Nederland binnen een paar weken helemaal hot geworden, dankzij de keuze van wijlen Theo van Gogh om ‘Broad daylight’ als soundtrack te gebruiken voor zijn film 06/05. Inmiddels heeft dat lied een airplay op radio3 waar Marco Borsato jaloers op is. En dat hij hot is, is duidelijk. De tienermeisjes snellen naar voren en kunnen de meeste liedjes al bijna letterlijk meezingen. Dat de bakvissen als een blok vallen voor deze hunk, doet trouwens niets af aan de kwaliteit van zijn muziek. Erg prettige Latin-muziek, waarbij bijna niemand stil kan blijven staan. Vergelijkingen met Manu Chao en Dusminguet zijn snel gemaakt. Flip Kowlier mag tijdens de opvoering van ‘Broad daylight’ zijn rapkunsten ook nog even komen vertonen. Het enige minpuntje van het optreden is misschien dat de uitvoering van de liedjes erg veel op elkaar lijkt. De cd ‘Ghostboy’ uit 2003 klinkt een stuk gevarieerder dan het salsa-offensief dat hier op het publiek wordt afgevuurd. Maar dat mag de pret niet drukken. Het optreden zorgt voor een warme Latijns-Amerikaanse sfeer in het koude regenachtige Zwolle. Fotografie: Luc Tiehatten Ondanks hun totaal verschillende muziekstijl zorgden Flip Kowlier en Gabriel Rios voor erg leuke avond in Zwolle. En wij kunnen over een paar jaar zeggen dat we wereldster Rios nog live hebben gezien!