KAMPEN - De tijd dat punk alleen maar krampachtig drie akkoorden rammen op een ontstemde gitaarhals was, is voorbij. Tegenwoordig zijn er niet-vegetarische conformisten die in plaats van de overheid af te zeiken liever het ex-vriendinnetje een schop nageven. Jeremy’s uit Kampen, vernoemd naar de besnorde pornogoeroe Ron Jeremy, is zo’n band. In het half jaar dat de band bestaat combineert ze de pakkendheid, energie en sound van de punkpop. De composities zijn echter niet zo flinterdun als die van de meeste bands in dat genre. Ik tref Jeremy’s in Popbelang Kampen. Dit gebouwtje, naast jongerencentrum ’t Ukien, biedt al sinds jaar en dag ruimte aan bands om te repeteren. In deze oefenruimte ligt bijvoorbeeld de oorsprong van Grote Prijs-winnaars als Zober en La Lupa. Het bandcultuurtje in Kampen was de laatste twee jaar wat minder bruisend, maar de laatste tijd schieten bandjes er weer als paddestoelen uit de grond. bofkont Gitarist Fokko Mellema van Jeremy’s noemt me een “bofkont”, omdat ik bij het instuderen van een nieuw nummer aanwezig ben. Hij speelt de compositie voor aan de andere bandleden terwijl hij de zanglijn mee neuriet. Hij speelt op het eerste gehoor een aaneenschakeling van vernuftige akkoordenschemaatjes en loopjes op zijn gitaarhals. Op iets pakkends kan ik de prille compositie nog niet betrappen, maar mijn gevoel zegt me dat dit een kwestie van tijd zal zijn. Op de demo worden namelijk dergelijke vindingen op gitaargebied gekoppeld aan pakkende zanglijnen en frisse breaks van de ritmesectie. Jazzy intro’s en coupletten worden samengebracht met stevige punkpop. Het stemgeluid van zangeres Katelijn Schippers voorziet de stevige sound van een sexy sausje. controversieel De teksten van de band zijn lekker controversieel. Mocht dit worden uitgebracht, dan zou een “explicit lyrics”-stickertje op de hoes niet misstaan. Als ik voorzichtig informeer naar de inhoud van “Do your daddy” zegt Katelijn dat ik me voor moet stellen dat zij “het met mijn vader zou doen”. Hoewel dat beeld niet echt tot mijn verbeelding spreekt – de beste man is in de zestig -, doet het me wel verlangen naar het vaderschap. In andere nummers wordt er vrolijk gezongen over het zoenen van meisjes. Dit klinkt uit de mond van Katelijn uitermate schattig. Dit zegt echter meer over wie de teksten schrijft (Fokko), dan over de geaardheid van de zangeres. Volgens Fokko zorgt deze kwinkslag voor een vleugje T.A.T.U. in de muziek die verder vergeleken kan worden met Weezer, No Doubt en het tragere werk van Lagwagon. De band ligt in het verlengde van Skurd, alleen is Jeremy’s steviger geworden en is deze band strakker. Drummer Willem Oudemans ging gitaar spelen en de band werd aangevuld met Jos Weerdmeester en Ronnie Popkema. volwassen Dat Jeremy’s ondanks het korte bestaan erg volwassen klinkt is geen verrassing. De bandleden hebben allen eerder in bands gespeeld die de middelmaat ontstegen. Drie van de bandleden stonden met Skurd een jaar geleden in de Regiofinale van de Grote Prijs van Nederland. Gitarist en liedjesschrijver Fokko Mellema was toen slechts zestien. Drummer Ronnie Popkema won de Oogst en de titel Muzikant van de Avond begin deze eeuw. Bassist Jos Weerdmeester ligt in Japan nog steeds in de schappen met een CD van Eternal Conspiracy. De bandleden kennen elkaar voornamelijk uit ’t Ukien en hebben elkaar gevonden in deze puntige muziekstijl. Het leeftijdsverschil (drummer Ronnie is de dertig gepasseerd en Fokko is slechts zeventien) is daarvoor geen enkele belemmering. Oogst De band begint momenteel met oogsten. De demo, die tot op heden mondjesmaat is verstuurd, krijgt goede reacties. Jeremy’s zijn nu al welkom op de Popbelang Awards in Kampen (’t Ukien, 10 April), de Zwolse Aanval (Hedon Zwolle, 1 mei) en Indorppop (Zuidwolde, 20 mei). De winnaar van de Popbelang Awards verdient een plaats in de voorrondes van de Oogst van Overijssel. Het zou me niets verbazen als Jeremy’s tijdens deze wedstrijd hoge ogen gaat gooien.