Een goed muzikaal feestje tijdens finale Rob Acda Award Een goed muzikaal feestje tijdens finale Rob Acda Award

Je zal de finale maar moet openen in een nog maar half gevulde grote zaal. Best lastig, of niet? De jongens van Peer Pressure leken er helemaal geen moeite mee te hebben. Vanaf hun eerste nummer klinkt er een funky sound door de zaal, waar het publiek niet stil op kan blijven staan. Zanger Peer voelt zich duidelijk thuis op het podium. Dat mag ook wel, want hij doet het goed. Zonder al te veel moeite haalt hij de verschillende hoogtes en uithalen met z’n stem, terwijl hij ook nog wat bij de muziek passende moves doet. Ondertussen hobbelt de bas lekker met hem mee. De jongens maken een leuke mix van oude funky geluiden en een moderne pop sound. De band zou qua sound en uitstraling goed passen bij een event als Haarlem Jazz and More. Tijdens het derde nummer gooien de bandleden, die in voetbaloutfits op het podium staan, twee grote opblaasvoetballen de zaal in. Een leuk extraatje voor tijdens de show. Eigenlijk past deze band wel goed als eerste van de avond, want iedereen is lekker los gedanst. De sfeer zit er goed in.

Precursor is de enige dj van de avond. Voor de finale heeft hij wat extra’s toegevoegd: hij staat voor een boog met visuals die mooi meegaan op z’n muziek. Met zijn eerste nummer bouwt hij de set even rustig op. Je hoort duidelijk aan dit nummer dat hij graag trip-hop invloeden van artiesten als Bonobo toepast. Bij het tweede nummer komt de technobeat in Precursors werk naar boven. Het is een geluid dat het Rob Acda Award-publiek niet zo gewend is. Je merkt duidelijk dat dit publiek niet zo goed weet wat ze met het genre kan en hoe ze zich moet gedragen, op een enkeling na die wel danst en tussendoor fluit. Ondanks dat laat de man achter Precusor zich niet ontmoedigen. Hij gaat lekker uit z’n dak en draait de nummers met mooie overgangen aan elkaar. Wij weten wel wie we graag op Edit Festival terug zien deze zomer!

Deze zevenkoppige band is een opvallende mix van verschillende genres, instrumenten en ook leeftijden. De zangeres is de enige vrouw op het podium en heeft een mooie, zuivere stem. De band is de enige met Nederlandstalige teksten deze avond, die door de heldere uitspraak van de zangeres goed tot zijn recht komen. Het is geen band zoals we gewend zijn bij Rob Acda Award, het voelt meer als een optreden in een theater. Dat gevoel wordt nog meer bevestigd bij het derde nummer over een bruine kroeg, waarbij de bandleden de teksten ook uitbeelden. Tussen de nummers door krijgt het publiek ook een bijna poëtische inleiding van wat gaat komen, begeleid door een mooi spel van de band. Het geluid van de accordeon en banjo zijn een goede toevoeging voor de band en geven de act iets extra theatraals.

Het optreden van Total Seclusion begint met de zanger, die met een Trumpmasker op en Amerikaanse vlaggen om zich heen het podium op komt. Daarmee is de maatschappijkritische toon meteen gezet. De band laat het daar niet bij en komt nummer na nummer met maatschappijkritische teksten, terwijl achter de muzikanten op het scherm de bommen neervallen en een oorlog wordt getoond. Het is erg tof om te merken dat er nog bands zijn die geëngageerde muziek maken. Zeker als het redelijk jonge gasten betreft. De skatepunksound van de band wordt gecombineerd met hier en daar wat ska-achtige muziek tussendoor. De stem van de zanger past goed bij het genre en klinkt lekker. De muzikanten staan met z’n vieren lekker te rocken en dat slaat ook aan bij het publiek. Al gauw ontstaat er een pit vooraan het podium, die de rest van het optreden blijft bestaan. Tijdens het vijfde nummer is de cliprelease van het nummer ‘Dear Abu’ te zien, een goede toevoeging voor het optreden. De manier waarop de drummer z’n bekken gebruikt valt op tijdens dit nummer: hij weet ze met de juiste sound op het goede moment te combineren met de clip en spanning in de muziek. Fijn! Wij zijn fan!

De drie muzikanten van Tony Clifton hebben duidelijk al vaak op een podium gestaan. Ze zien eruit alsof ze zich goed op hun gemak voelen en spelen relaxed. De muziek van deze band is rock ’n roll en catchy tegelijk. De nummers zitten goed in elkaar en de drie weten het ook goed over te brengen op het publiek, dat lekker mee gaat in de muziek. De drummer speelt strak en zingt goed tegelijk. Zijn zang alleen wordt afgewisseld met tweestemmige zang waaraan de bassist meedoet en soms driestemmig als de gitarist ook aansluit. De afwisseling loopt naadloos in elkaar over. Het is mooi om te zien hoe de gitarist lekker in z’n muziek opgaat. Ook als er tijdens het derde nummer een biertje wordt gegooid (waarom ook echt?), gaat hij onverstoord verder. Het laatste nummer van de band begint met een heel lekker geluid uit de bas. Het is duidelijk waarom de band dit fijne nummer als laatste laat horen. Het is een goede afsluiter die er uitspringt en die het publiek ook duidelijk kent. Tony Clifton is een goede winnaar van deze finale.

Babooshka is de zesde en laatste band van de avond. De band maakt rockmuziek met psychedelische en symfonische invloeden en is eigenlijk ook wel melancholisch. Dat laatste bevestigt de zanger als hij na het eerste nummer zegt dat ze een drankspelletje gaan doen met het publiek. “Ik wil even het Babooshka drankspel introduceren. Iedere keer als ik iets zieligs zeg, moeten jullie een biertje leegdrinken.” Het is niet duidelijk of het publiek hierin meegaat, er wordt ook best veel door het optreden heen gepraat. Het is waarschijnlijk ook niet makkelijk om na zoveel uur de aandacht van het publiek erbij te houden, maar dat zal makkelijker gaan als er wat meer afwisseling zou zijn in de muziek. De nummers klinken redelijk hetzelfde, diep, donker, er zijn weinig pieken of dalen. Wat wel een fijne afwisseling is, is de drummer die bij het vierde nummer zijn paukenstokken gebruikt, daardoor geeft hij toch een net iets ander geluid. Ook de toetsenist valt hier en daar op, maar meer afwisseling in het optreden had het publiek er wellicht wel beter bij kunnen houden.

Tony Clifton heeft de finale welverdiend gewonnen en mag Bevrijdingspop Haarlem dit jaar openen. Precusor is met de tweede plaats naar huis gegaan. Pastinaak & de Vergeten Groente is de publieksprijswinnaar geworden en mag op Koningsdag het muzikale feestje op de Nieuwe Groenmarkt in Haarlem openen. Total Seclusion is komende zomer onder andere terug te zien op het Young Art festival.

Wil je meer weten van Rob Acda Award? Of zien wanneer je voor de editie van volgend jaar kan inschrijven? Check de site hier.