BoNoZeKa 2014: Volle inzet voor halflege zalen

Heerhugowaards festival blijkt meer voor de artiesten dan voor het publiek

Stef Koenis en Irma de Vries ,

Het BoNoZeKa-festival: betrokkenen noemen het ook wel de kleine uitvoering van het Groningse Noorderslag. Maar liefst veertig bands en artiesten van ‘boven het Noordzeekanaal’ passeren de revue in Cool Heerhugowaard, met als voornaamste publiekstrekkers Afterpartees en Taymir. 3voor12 Noord-Holland was erbij en doet verslag van het tweedaagse festival.

Festivaldag 1, met o.a. Anne Groen, G is for Giraffe en Afterpartees

Hoewel het rond half negen nog rustig is, begint de eerste dag aangenaam met twee singer-songwriters in het café. Anne Groen heeft de eer om te openen, waarbij meteen duidelijk wordt dat er wel degelijk kwaliteit in de regio te vinden is. Groens sterke band en dito stem komen goed tot hun recht, met als hoogtepunt openingsnummer ‘Fade Away’. Het nummer, licht begeleid door de band, maakt onder andere deel uit van de onlangs opgenomen Heerhugowaard LP: een gezamenlijk album van lokale artiesten. Ook Amber Kamminga maakte hiervoor een bijdrage. Kamminga volgt Anne Groen op in Café Cool, en zet de intieme setting voort. Cover ‘If I Needed You’ (Townes van Zandt) wordt te midden van het publiek voorgedragen, waarbij de fragiel klinkende banjo het café heel even stil krijgt.

In de grote zaal trekt G is for Giraffe ondertussen veel publiek. De band maakte 2 jaar geleden zijn debuut op BoNoZeKa, maar heeft inmiddels al een kleine schare fans verworven. Pop, ska en funk worden gemixt met een vleugje humor, maar bovendien speelt de band energiek en strak. De twee zangers wisselen hun rauwe en gepolijste stem constant af, wat bij ‘John The Sugarman’ het beste tot uiting komt. Een meezinger in de dop. Steeds meer mensen druppelen de Rodi Media Zaal binnen, en komen met een lach op hun gezicht weer naar buiten.

In Café Cool wordt er die avond een stuk grauwer geluid neergezet door The Night Porter. Zittend op drie barkrukken brengen ze stijlvolle akoestische grunge. Ze zijn een uitzondering op deze vrijdag: tussen al het gitaargeweld uit het atelier en de grote zaal, brengen zij juist een akoestische sound. Goede muziek om onder het genot van een biertje aandachtig naar te luisteren. En dat moet ook, want voor de afsluiter van de avond zullen de energiereserves weer aangesterkt moeten worden: Afterpartees staat op het programma. 

Maar eerst is het nog tijd voor wat jong talent uit de eigen regio: The Refs blijken uiteindelijk voor het publiek de winnaar van het festival en dat is vanavond in het café goed te merken. Hoewel er het nodige gepraat wordt, weet de band de aandacht van een groot deel van het aanwezige publiek goed vast te houden. The Refs spelen bevlogen indiepop met strakke opzwepende drums. Ook vullen de stemmen van de zanger en bassist elkaar mooi aan, wat het beste tot zijn recht komt in het onlangs uitgebrachte Dots and Dashes. Nog niet ieder nummer is even raak, maar de ambitie én potentie spatten er van af.

“Leuk festival, met al die bandjes van boven het Noordzeekanaal. Alhoewel, doe ons maar gewoon Venlo aan de Maas.” Humor hebben ze wel, die gasten van Afterpartees. Toch zou alleen deze beschrijving hun tekort doen. Want ondanks de tamme zaal – er bevindt zich een groot gapend gat voor het podium - speelt de band alsof er drie rijen gillende meiden voor hun staan. De constant dwingende blik van zanger Niek Nellen houdt het publiek in zijn greep, waarbij de garagepop-liedjes met veel hartstocht de zaal in worden gesmeten. Als een idioot springt de zanger bij First/Last van het podium af, om zijn weg daarna kruipend op zijn rug te vervolgen. Het tekent de band als afsluiter van de BoNoZeKa-vrijdag, ze willen er hoe dan ook een feestje van maken. Dit ‘Noord-Hollandse Noorderslag’ moet net zo overtuigd worden als het grote Noorderslag: 2015 moet het jaar worden waarin Afterpartees Nederland verovert.

Festival dag 2, met o.a. Lyrebird, Calculated en Taymir.

De zaterdag begint in de Rodi Media Zaal. Lyrebird geeft hier hun een-na-laatste optreden, voordat de band een half jaar lange pauze zal inlassen. Toch laten ze zich op de valreep nog van hun betere kant horen. Originele ritmes worden begeleid door zwevende en tegendraadse gitaarlijnen, muziek in de trant van alternatieve grootheden als Radiohead en The National. Met de zogenoemde 'hiatus' van Lyrebird is Noord-Holland één van zijn slimste bandjes heel even kwijt, maar zal de rentree misschien wel des te beter zijn. Het optreden op BoNoZeKa verdiende in ieder geval meer animo.

Even verderop vormt Atelier Cool vanavond een ode aan de rock, onder meer in de vorm van Babooshka en Scare the Bear. Babooshka is een vierkoppige band uit Alkmaar, vers van de pers want pas opgericht in 2014. Je voelt dan ook dat ze nog zoekende zijn naar een eigen geluid en het gebrek aan ervaring uit zich ook in de wat statische podiumpresentatie. Toch kun je je niet aan de indruk onttrekken dat hier een band met potentie staat, zeker wanneer ze tussen de pure indiepop door iets meer het experiment opzoeken. De nieuwsgierigheid is daarmee gewekt en het podium opgewarmd voor het Amsterdams/Castricumse Scare the Bear. Volgens hun introductie zijn ze het zelden eens, wat resulteert in een interessant pakketje invloeden in hun nummers (stonerrock, progrock, triphop). U2 is niet ver weg in het gitaarspel van Erik van Ishoven en zanger Frank Doesburg lijkt zijn inspiratie te vinden bij jaren negentig grootheden als Pearl Jam. De band neemt zichzelf niet al te serieus en dat resulteert in een energieke show die zeer aanstekelijk werkt, zo halverwege de avond. Desondanks blijft het publiek weg, wellicht toch een beetje afgeschrikt?

Tussendoor speelt Calculated in the Rodi Mediazaal. Bekend terrein voor de progrockers, die al met grote regelmaat het podium van zowel Kompleks als Theater Cool beklommen. ‘Prog’ lijkt in dit geval mede voor progressie te staan, want de band heeft de laatste jaren een flinke ontwikkeling ondergaan. Die toont zich name in de podiumpresentatie, maar ook muzikaal heeft Calculated niet stilgestaan: de nummers vertonen veel dynamiek, met knappe tweestemmige zang. De band durft keuzes te maken die hun muziek misschien niet voor iedereen toegankelijk maakt, maar hun muzikaliteit valt niet te ontkennen.

De publiekstrekker van vanavond zou Taymir moeten zijn. Deze Haagse indierockband bestaat ook nog maar sinds 2013, maar wist positief te verrassen met debuutalbum Phosphene vol puntige poprockliedjes in de voetsporen van The Strokes en de Arctic Monkeys. Echt een nieuw geluid is het dan ook niet te noemen, maar instrumentaal gezien zit het boeltje goed in elkaar met (ja toch weer) single ‘Aaaah’ als hoogtepunt. Toch kreeg Taymir het publiek maar moeilijk op gang en de act kwam dan ook wat stroef en geregisseerd over. Ja jongens, dat Noord-Hollandse publiek is stug, daar kunnen onze regionale bandjes meer over meepraten dan ze lief is.

Met Taymir kwam deze vierde editie van BoNoZeKa ten einde. Met een mooie mix van oude bekenden en nieuwe gezichten blijkt zich toch wel weer wat talent te verstoppen, daar boven het Noordzeekanaal. Jammer dat het publiek dat alleen nog niet door lijkt te hebben.