Terugblik Saxton Sunday Sounds in Slachthuis Haarlem Terugblik Saxton Sunday Sounds in Slachthuis Haarlem

Het is toch weer even onwennig voor Sam Saxton en Bas Kors om na bijna vier maanden weer op het podium te staan. Dat verdwijnt snel als het tweetal weer gaat spelen. Het is het bekende ritueel van een Saxton Sunday Sounds waarbij het tweetal het spit afbijt. Net als vorige keer in april komen Sam en Bas met en nieuw nummer. Dit keer is het Waterfall, waarbij Sam in de song de metafoor van de waterval gebruikt om letterlijk alles van je af te kunnen laten spoelen. Een ander nummer die Sam min of meer heeft geschreven voor Bas, levert best een amusant verhaal op. Bij het spelen van Like No One Else vertelt Sam dat tijdens een eerder optreden mensen op haar af zijn gekomen met de vraag of zij staat te flirten, maar bij het vertellen van het verhaal dat ze een relatie met Bas heeft wordt het de mensen duidelijk. Het levert bij veel mensen in de ruimte een behoorlijke lach op.

Ver voordat Gabbi Lieve in de finale van Mooie Noten van 2025 heeft gestaan, heeft ze als teenager een radio optreden gedaan in Alternative FM. Dan is het al duidelijk dat Gabbi Lieve songwriterskwaliteiten heeft en dat wordt ook nog eens bevestigd als Gabbi een bedroom opname van een liedje stuurt naar Giel Beelen die het prompt ook uitkiest. Vlak voor het uitbreken van covid, begint Gabbi aan haar opleiding op het Conservatorium van Amsterdam. Het is voor haar niet de meest makkelijke tijd en na de opleiding is ze dan ook even klaar met muziek. Maar inmiddels is Gabbi Lieve terug en bevestigt ze met uitroeptekens deze kwaliteiten. Je kunt zeggen dat ze nadrukkelijk onderstreept met wat ze doet. Ze heeft er zin in en dat straalt de finaliste van Mooie Noten 2025 ook uit op het podium. Een aantal songs gaat over de belevingswereld en de ontdekkingsreis die Gabbi zelf maakt. Juist dat komt bij heel veel bezoekers binnen. Het is de combinatie van stem de woorden en de muziek die ze maakt. Heel even kun je denken aan een jazz café waar Gabbi de hoofdact van de avond is, maar tijdens deze Saxton Sunday Sounds laat Gabbi Lieve een onuitwisbare indruk achter. Ook bij Yorick van Norden die dan nog moet beginnen aan zijn optreden.

Waar het geluid van wapengekletter is te horen, gebruikt Yorick van Norden een veel effectiever wapen tegen alles waar flink veel mensen tegen in verzet zijn gekomen. Yorick gebruikt de woorden en als middel om dat te doen, heeft hij slechts drie gitaren bij zich om daar kracht bij te zetten. Alle drie de gitaren gebruikt Yorick ook die best drukke tijden heeft. Is het niet vanwege het boek over Paul McCartney wat hij heeft geschreven, dan is het wel het nieuwe album wat hij al klaar heeft liggen en waar hij de komende tijd de eerste single van uit gaat brengen. Als Yorick opkomt doet hij sterk denk aan een van de leden Beatles ten tijde van Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band. Dat is niet verwonderlijk als je veel weet over Paul McCartney. Direct bij de start geeft Yorick zijn visitekaartje af over zijn kijk op de wereld. Bij de start van Yorick’s optreden doet hij niet eerder denken aan Paul McCartney maar eerder aan een andere Beatle en wel George Harrison. De verklaring is logisch want in één van de nummers hanteert Yorick een muziekmaat die ook de illustere George Harrison bij zijn werk heeft gebruikt. Yorick maakt gebruik van de ‘twelve string’ gitaar van Maarten Veldhuis. Het instrument komt later tijdens het optreden nog een keer terug.

Naast het werk van ook bestaande muzikanten laat Yorick ook zijn eigen werk horen en wie het album The Jester uit 2018 erbij haalt kan in de akoestische versie zoals hij die in Slachthuis Haarlem laat horen waarom hij zo’n enorme liefhebber (en geen fan) is van het werk van de illustere ‘Scouser’. Wie Train In The Station en Another Day In London Town hoort, ziet ook McCartney. Daarnaast laat Yorick The Jerk horen. Hij vertelt bij deze song dat er op dit moment teveel autocratische mannetjes in deze wereld rondlopen. Zonder de naam van deze autocraat van dit moment te noemen, weet bijna iedereen van de aanwezigen om wie het gaat. Bij de afsluiting van zijn optreden vraagt Sam naar zijn lievelingsplaat. Yorick komt met RAM (zie foto) van Paul McCartney en als het optreden voorbij is, klinkt het geluid van de meester door de speakers in Slachthuis en wordt het duidelijk dat zelfs dit album bijna vijfenvijftig jaar later na dato nog steeds tijdloos is. McCartney is met dat album dan al zijn tijd ver vooruit.