Nieuwe Muziek Surfing Stingrays en Julia Mandoki Nieuwe Muziek Surfing Stingrays en Julia Mandoki

Al eerder heeft ze al indruk gemaakt tijdens de support van Elephant in Patronaat Haarlem begin februari 2024. Overigens heeft Julia Mandoki dat niet gedaan onder haar eigen naam, maar tijdens dat optreden heeft ze wel laten horen wat ze als songwriter op een akoestische gitaar weet te bewerkstelligen.

Tijden veranderen en inmiddels heeft Julia vooruitlopend op haar album The Dark Side Of The Womb. Het album is een onderzoek van Julia naar de geestelijke gezondheid van vrouwen, psychedelische studies en medische antropologie waarbij ze haar schrijf- en productiestijl vormt. Daardoor krijgt het album een ​​opzettelijke rauwheid en helderheid die de emotionele en fysieke thema’s weerspiegelen van datgene wat Julia onderzoekt. Muzikaal gezien bevindt het album zich ergens tussen artiesten als Alice Phoebe, Lou en Adrienne Lenker en freakfolkgrootheden als Linda Perhacs en Syd Barret.

Er zijn behoorlijk wat momenten vooraf gegaan aan het uitbrengen van het album. ,,Opnemen op mijn woonboot. Herinneringen die ik nooit zal vergeten... tussen de vele dingen die ik in mijn leven aan het jongleren ben, is muziek altijd de plek geweest waar ik mijn verstand kon vinden. Dat komt omdat ik mezelf toestond om echt helemaal gek te worden met mijn apparaten en instrumenten. Geen enkel ander beroep, persoon of relatie kon zoveel ongefilterde onrust bevatten die uit mijn onderbewustzijn barstte. Waren mijn Digital Audio Workstation-sessies rommelig? Natuurlijk. Er is wat chaos nodig om verrast te worden door je eigen output. Ik geloof in het bewonen van de waanzin, zodat de waanzin jou niet bewoont”, vertelt Julia op haar eigen Instagram pagina.

Surfing Stingrays is een onafhankelijke neo-psychedelische rockband uit Amsterdam en bestaat uit  de vier meest muzikale gekken in Nederland. Dat zeggen ze overigens zelf De band begint hun muzikale avontuur in 2016 en wordt opgericht door middelbare schoolvrienden Petya Bouianov die de gitaar en vocalen verzorgt, bassist Iwan Haensel, drummer en backingvocalist Arthur Ermakov en later uitgebreid met toetsenist David Glotzbach die vooral de synthesizer laat spreken.

Surfing Stingrays hebben hun wortels in de rockmuziek uit de jaren zestig en moderne neo-psychedelische muziek liggen. Daarmee gaan ze op ontdekkingstocht in de wonderlijke wereld van eclectische rockexperimentatie. Het is zoals zelf zeggen alsof een pijlstaartrog die over de zee surft en dit moeiteloos weet te combineren met verschillende muzikale disciplines geïnspireerd door bands als The Beatles, Grateful Dead en King Gizzard and the Lizard Wizard. Natuurlijk is er veel meer over hen te vertellen, maar het meest belangrijke is hun vijfde en tevens laatste album Sonoma Castle, waarmee zij hun muzikale avontuur als Surfing Stingrays op bombastische wijze afsluiten. De band schakelt tussen jazz, psychedelica, kraut rock en metal waarbij ze met hun zelfverklaarde magnum opus aantonen dat stoppen op je hoogtepunt helemaal geen schande is.

Sonoma Castle is het vijfde en laatste album van Surfing Stingrays. Na negen jaar, vijf albums en twee EPs komt er een einde aan de Stingray saga. En dat sluiten de heren af met hun grootste en meest gevarieerde plaat tot nu toe.

Het album ontstaat uit een verlangen om weer ruige psychedelische beukers te maken zoals ze dat ooit voor de pandemie hebben gedaan. Hun tweede album Red Pill Society is volgens hen daar de perfecte blauwdruk voor, daar hebben zij hun ruwe randjes namelijk ontwikkeld. Hoe meer demo’s de studio uitvlogen, des te meer er ook klanken van vorige albums de revue passeerden: Denk aan de indie geluiden van There's Always Something In This Town, de akoestische elementen van Business Casual, en de baldadige psychedelica van hun debuut Guilty Pleasure Dream Car. Deze sonische mengelmoes resulteerde in een vijftienkoppig, multi-genre album dat al het kennen en kunnen van Surfing Stingrays omvat.

Stylistisch gaat het album Sonoma Castle alle kanten op. Het ene moment domineert David’s spacey synthesizer in een duistere indie tune, het andere moment dondert Petya's ruige gitaar om een drum & bass beat heen, en dan plots verschijnt er samen met Iwan's bass en Arthur's drums een smooth jazz compositie. Deze schizofrene stemmingswisselingen vinden zowel tussen als binnen nummers plaats, wat uiteindelijk het centrale thema is van het album: ingecalculeerde chaos.

Thematisch gaat het in de plaat over verschillende, absurdistische verhaallijnen. Praten met dieren in de grote stad, opgeslokt worden door een geheime samenleving, en een geschift science fiction epos. Geen gedachte was te gestoord dat uit de jongens kwam toen ze zich in Duitsland te Bad Berleberg hadden opgesloten in een oud huis genaamd: Sonoma Castle.