Het Veronicaschip is het muzikale vaarwater voor Kármán, een underground technofeest dat vanuit een passieproject met drie vrienden is ontstaan. Het concept: drie artiesten op de line-up met deze editie Schöne, Vera Grace en Joran van Pol. De eerste ambient, de tweede vrouwelijk - maar eigenlijk alle groepen die te weinig te zien zijn achter de decks - en de derde weer wat meer underground. ,,Uiteindelijk is het doel dat mensen naar ons toekomen omdat we een sfeer en een niveau van muziek waarborgen, net als een Pax Romana of Ratherlost”.

Foto: Lisa Kruythof

Kármán is voor ons die onzichtbare grens waar de aarde ophoudt en de ruimte begint

Een begin als afstudeerproject

,,Kármán is voor ons die onzichtbare grens waar de aarde ophoudt en de ruimte begint,” legt Casper Meijn uit, de 24-jarige oprichter en het muzikale brein van het collectief. Samen met Jobbe Bancken en Lasse Geleijnse vormt hij de kern van het jonge team dat vastbesloten is om de Amsterdamse clubscene op te schudden. Drie vrienden: Casper als electro-act en producer (conservatorium van Haarlem, eerder bekend als hardtechno-producer Raveraiders, nu als underground techno-artiest OBSERVER) en docent bij een dj-school, Jobbe doet de communicatie en Lasse, werkzaam bij TicketSwap, ontfermt zich over de visuele identiteit en toon van Kármán.

Het begint als afstudeerproject waarbij Casper in contact komt met Pim Hoffs van PACT+. ,,Ik leerde hem kennen via een stage event organisation. Ik heb een concept uitgewerkt en toen kwam corona. Toen ik onlangs hoorde dat Pim het Veronicaschip weer ging openen, ben ik brutaal geweest”. De uitkomst van het gesprek hoeft niet vermeld te worden, met de tweede editie van Kármán op 12 december.

Foto: Lisa Kruythof

‘Een collectief geheugen van iedereen die over de drempel van Kármán stapt’

Een belevingsruimte die meer is dan een dansvloer alleen

,,We willen een platform zijn voor opkomende artiesten en cross-overs tussen elektronische muziek en beeldende kunst. Bij ons zie je niet alleen line-ups met namen als Vera Grace en Schone, maar ook lichtinstallaties, visueel werk en zelfs poëzie”, zegt Lasse.

Voor elk event creëert Kármán een belevingsruimte die meer is dan een dansvloer (en sick geluidsysteem: Funktion One Evo 2 2x + 2x F215 MkII subs). Denk aan een plan voor in de toekomst van een lichtinstallatie die live meebeweegt met de muziek, ontworpen door een middelbare schoolvriend die een van de drie tegenkwam op Draaimolen. Of aan ‘Lief Nachtboek’, een boek waarin bezoekers hun nacht kunnen achterlaten in woorden: een herinnering, een zin, een gevoel. Rondom hangen fragmenten van nachtgedichten van nachtpoëet Tessa, eerder betrokken bij projecten van de Nachtburgemeester. ,,We willen dat er iets tastbaars overblijft van de nacht. Een collectief geheugen van iedereen die over de drempel van Kármán stapt,” zegt Lasse.

Foto: Vasco Fernhout

Veel geleerd van eerste editie

Veiligheid en zorgzaamheid zijn net zo belangrijk als de kick van de beat

Hoe is de eerste editie? ,,Heel veel leren. Op de dag zelf hebben we veel dingen gemerkt, ook technisch, maar daar zijn we heel eerlijk over geweest. We willen dat gesprek open houden en dat mensen vertrouwen blijven houden in ons feest. We hebben een vaste doorhost, Hendrik (een bekend figuur in de Amsterdamse nacht), die niet per se een doorpolicy hanteert, maar wel mensen met een open houding binnen wil hebben. Als je geen idee hebt wat je op ons schip komt doen, houden we je wel in de gaten”.

Toch gaat Kármán verder dan beleving. Veiligheid en zorgzaamheid zijn net zo belangrijk als de kick van de beat. Uit die gedachte ontstond ‘The Waiting Room’: een initiatief voor wie niet alleen naar huis wil na het feest. Bezoekers kunnen bij de garderobe een rood polsbandje halen waarmee ze langer binnen mogen blijven, samen wachten op een Uber en desnoods onder begeleiding naar de taxi worden gebracht. ,,Het is bizar dat dit überhaupt nodig is. Nightlife zou vanzelf veilig moeten zijn. Maar zolang dat niet zo is, nemen we verantwoordelijkheid. Niemand hoort in zijn eentje te staan wachten in het donker,” zegt Casper.

Foto: Lisa Kruythof

Zelf publiek aantrekken en niet rusten op de naam van de club

Eerst bouwen aan wat klopt

Na een debuut dat zeker nog wat verbeterpuntjes had kunnen hebben, maar via r/amsterdamrave ook lovende reacties kreeg op de intieme, industriële sfeer, werkt het team nu aan editie twee. Die wordt, zegt Casper: ,,‘diverser’ diepgaander en meer in de undergroundtraditie”. Namen worden zorgvuldig gekozen: klein, (vrouwelijk) middelgroot en bekend talent met een duidelijke visie. ,,Diversiteit is belangrijk,” vult Jobbe aan. ,,Maar de kwaliteit moet voorop blijven. We willen dat elke artiest iets toevoegt aan het verhaal dat we samen vertellen”, zegt hij.

In 2026 staan al nieuwe data gepland en wordt gekeken naar iconische locaties in en buiten Amsterdam. Toch willen de drie eerst bouwen aan wat klopt, en dat begint bij het Veronicaschip. ,,Er is genoeg overdaad in het nachtleven”, zegt Lasse. ,,We kunnen wel hosten bij een bekende club, maar dan komt men niet voor ons, maar voor de venue. We willen zélf publiek aantrekken. Kármán gaat om verbinding. Muziek, mensen en het moment”, zegt ,” zegt Casper.