Tijdens een eerder interview aan de landelijke redactie van 3voor12 laat Leah Rye al weten dat dit album een avontuurlijk album gaat worden. Het weten wat ze wil, is al vroeg duidelijk en de muzikale ontwikkeling ook, want als er al een verschil is, dan is dat inderdaad wel te horen op Room Of Disbelief. Het is wat robuuster dan de voorganger. Het laat juist horen dat iemand ook een andere benadering kiest voor de muziek die wordt gemaakt. Na de intro met Sleep Mantra is het muzikaal best aanpakken op Are We The Same After All? Een titel die gelijk filosofisch is en past bij dit tijdsbeeld. Ook verwijzend naar het interview eerder dit jaar met de collega’s van de landelijke redactie, is het volgens Leah Rye is het een conceptueel album. Het is niet alleen dat, het is ook best toegankelijk en als je een liefhebber bent van wat iemand te vertellen heeft op het album, kom je op Room Of Disbelief niets tekort.
Dat Leah Rye al veel in haar mars heeft, bewijst ze al aan haar muzikale opleiding. Inmiddels gaat alles met lef, durf en overtuiging. Dat bewijst Leah ook al op haar tweede album ‘Room Of Disbelief’ de opvolger van ‘Symbiosis’ uit 2023. Een fotoverslag met het karakter van de bespreking van het album.
Avontuurlijk
Andere benadering en keuze bij maken van muziek
Bevlogen, gedreven en meeslepend
Ontmoeting tussen altpop en dreampop
En is het Leah Rye? Zeker wel, want dat laat ze bijvoorbeeld horen op Light Behind The Moon. Er zit iets licht bombastisch in, maar de song is ook meeslepend, met de subtiele elektronische beats. Eigenlijk gaat het op het album alleen maar achter elkaar door. Something Ain’t Right lijkt wel iets persoonlijks te hebben, maar het is herkenbaar voor velen. De twijfel die je wel eens hebt als je met iemand omgaat en waar je voelt dat er iets toch niet helemaal klopt. Het nummer zelf klinkt ook als het kloppen van het hart, want dat moet je altijd volgen. Room Of Disbelief is met zorg gemaakt en dat hoor je er aan af. Er zit ook iets van bevlogenheid. Soms robuust en dynamisch maar ook zo verstild als op Fade Into You met de akoestische gitaar. Dan hebben we het nog over het eerste deel van het album, want het tweede deel is het titelnummer van het album waar de dreampop en de altpop elkaar ontmoet. Als laatste is er nog de waardige afsluiter van het album met I Will Overcome. Een album van een eigentijdse singersongwriter.