Bluesparel Dawn Brothers pakt glansrol in Victorie Bluesparel Dawn Brothers pakt glansrol in Victorie

Een optreden als deze kan niet zonder support. The Pelumas mogen de avond aftrappen. Het is waar de jonge garde zich meldt. The Pelumas maken werk van hun optreden wat voor een flink deel is toe te schrijven aan de charismatische zanger van de band. Kortom hier zit meer in.

De band opent met Jack Of All Trades van het recente album Cry Alone, een sixtie klinkende stamper dat wordt gevolgd Do Me Wrong en Whippoorwill. Dat nummer van het album Alpine Gold geeft weer een hele andere kleur en vibe aan het optreden met de zang van bassist Tammo. Zulke lichtvoetige bluesrock met een soulsausje komt vaker aan bod vanavond wat een prettige ervaring is voor het publiek. De sluier van verscheidenheid in nummers wordt langzaam opgetild. De band is van meer markten thuis. Neem bijv. de nummers Vista Cruiser, Can’t Let You In,… Vampire of Sheryl Crow. Wonderschone nummers waar de heupen genoeglijk op wiegen of inzetbaar is voor een lange reis naar zonnige oneindigheid en blauwe horizonnen. De heren weten met hun snaarwerk de snaren van het publiek te raken.  

Er volgt een kaaspraatje van Bas. Met al zijn liefde voor het publiek en Rotterdams karakter vuurt Bas vragen het publiek in over de vermaarde Noord Hollandse kaas op zoek naar verbinding. Koddig, grappig is het wel! Maar meer hoeven we er niet over te zeggen. Later vertelt hij hoe hij zich op zijn gemak voelt met de bezoekers, de liefhebbers van Dawn Brothers. Voor deze oprechtheid wordt hij bedankt met gemeend applaus.

Het is niet verwonderlijk dat de Dawn Brothers in het verleden samenwerkingen heeft gehad met DeWolff. In beide bands staat naast de gitaar of course de Hammondorgel centraal. Achter Rowan bevindt zich de houten kast van een Leslie speaker. Met de ingebouwde rotary horn wordt het beroemde Leslie sound verkregen. Het is fantastisch om te zien hoe Rowan één is met dit instrument alsof hij de Hammond heeft uitgevonden en verbetert! Sjappoo!

Alle arrangementen zijn verschillend van karakter waardoor je steeds iets nieuws en anders hoort wat de band op een subtiele manier zeer veelzijdig maakt. Zo heb je bijv. het laatste nummer What Kind Of Woman op plaat samen gemaakt met DeWollf op het album Double Cream. Een jaren zeventig soulsound met veel gevoel. Zo ook Devil Woman als een van de afsluiters en al super rockend de band in vuur en vlam zet. ‘The Brothers on fire yeah!’ Al met al is Dawn Brothers een band die je graag op het podium of een festival ziet en natuurlijk op je bruiloft wilt hebben.

Programmeurs aller podia: Als je dit leest, bedenk dan dat je de blues kan vieren door een dag lang alleen maar de crème de la crème van Nederlandse bodem te programmeren met bands waar de Hammondorgel deel van uitmaakt. Wat een feest zal dat zijn. Daar hebben we wel een prijs voor over.

De kunst van het afscheid nemen Ain’t Easy. Na de toegift bedankt de band het publiek en loopt al zijdelings met schuchtere handgebaren het podium af. Stop! Het is waardiger om met zijn vieren een lijn te vormen en een diepe buiging te maken voor je support, voor de liefhebber van jullie muziek, mensen die net als jullie ook een reis door dat hondenweer hebben gemaakt om de bluesparels van Rotterdam te aanschouwen. Elke bezoeker is er één die de moeite heeft genomen om in jullie blueshemel te komen. Daar kom je niet zomaar!