Zinderende releaseshow ‘Iggy’ van Démira Zinderende releaseshow ‘Iggy’ van Démira

Démira heeft in de aanloop vertelt waarom ze steeds meer deze kant van de muziek heeft gemaakt. Ondanks dat Iggy een veelvoud kent aan stijlen is de weg naar dat album er wel één van behoorlijke hindernissen. Als tiener en ook al tijdens haar deelname aan De Beste Singer Songwriter van Nederland, heeft Démira te maken met een tumor die haar zenuwen aantast. Een ingewikkelde operatie volgt. Het spelen van een gitaar wordt voor Démira steeds lastiger. In haar nieuwsbrief vertelt ze daarover. ,,Ik moest een nieuwe manier zoeken om met muziek om te gaan. Toen ben ik gaan produceren, want ik kan mijn rechterhand niet meer zo goed bewegen. Met die knopjes gaat dat beter. Nu ben ik een van de weinige vrouwelijke producers. Dat is wel bijzonder, denk ik", zegt ze.

Op de avond zelf is daar weinig van te merken. Démira oogt al ontspannen als ze voor de Melkweg buiten staat en een praatje maakt met haar publiek. Dat geeft als ze begint direct al de nodige positieve energie, waarbij haar toetsenist Micah Graves uit de Amerikaanse stad Philadelphia komt en inmiddels is neergestreken in de hoofdstad. De man is een magiër want alles gaat bij hem op het gehoor en speelt met vuur. Dan wel in de positieve zin van het woord. De andere bandleden mogen er ook zijn zoals drummer Dan Huijser, die we kennen van WIES, de achtergrondvocalen van Ezra Koppejan en Shelley Bos. Gitariste Rosie Derksen completeert het gezelschap op het podium. Het is ook opvallend dat Démira zelf niet één instrument zelf aanraakt. Démira start met Pylons. Met het gecombineerde Small Wars en Wild Birds start Démira met het spelen van haar album Iggy. Daarna volgt het openingsnummer Dismiss van het album. Eigenlijk is de start direct al energiek te noemen en smijt Démira al haar positieve energie de zaal in, die – hoe kan het ook – daar met heel veel plezier op reageert.

De muziek die in de zaal klinkt, is gemaakt door iemand die enorm heeft opgelet. Het elektronische geluid is denderend, dansbaar en universeel. Weer die Melkweg. Het is terug te horen in Salai. In alles klinkt wel een invloed door van de muziek waar zowel de Caraïbische klanken erin door klinkt als de muziek uit de Arabische en Aziatische wereld. Dat is vooral heel erg sterk bij de overgang van New Voodoo naar Two Halves Of A Whole. In dat laatste nummer lijkt het alsof je je in een tempel waant ergens in India. Ook daar zijn deze klanken terug te horen. Nog zo’n nummer wat er eigenlijk uitspringt is de single The Dangers Of Freedom kortweg TDOF. Een nummer wat Démira schrijft na de gebeurtenissen vorig jaar waar Rusland dreigt Oekraïne in valt en uiteindelijk dat doet. De song gaat over je machteloos voelen, je verdeeld voelen en de cultureel geconstrueerde concepten van goed en kwaad. Zowel de stijlen als de inhoud komen daar bij elkaar.

Ook de single Dutch Kills klinkt door in de bovenste zaal van de Melkweg. Misschien wel de laatste stop naar de hemelse muzikanten die erin verblijven, want Dutch Kills schrijft Démira als ze werkt in de Electric Lady Studio in New York. Oprichter is de gitaarvirtuoos Jimi Hendrix die inmiddels behoort tot ‘De club van 27’. Het is een ode aan haar haat/liefde verhouding met de stad. Met verwijzingen naar Judith met het hoofd van Holofernes, de hoer van Babylon en "hodie mecum eris in Paradiso" ("vandaag zul je bij mij in de hemel zijn") in de tekst refereert Démira sarcastisch naar The American Dream. Met het laatste nummer van het album Pallas besluit Démira haar albumreleaseshow. Van jonge spring in het veld die nieuwsgierig is naar de geheimen van muziek, is Démira een jonge wijze dame die met veel overgave haar muziek laat horen. Misschien is dat wel de beste metafoor van het nummer zelf.