Naast mijn rockband The Last Wave en psychedelische flamenco band Holandaluz heb ik altijd een surfy singer songwriter album willen maken. Ik ben altijd een groot fan geweest van Jack Johnson. Dit ei kon ik nooit kwijt in The Last Wave omdat het grootste deel van de band niets met surf & beach life heeft. Dus deed ik een paar jaar geleden een oproep in de Surfers Nederland Facebook groep en via via rolde daar een hele fijne zanger uit: Mellin Moon.
Het is een bijzonder verhaal wat Holandaluz heeft over hoe het album ‘In The Ocean I'd Drown For You’ tot stand is gekomen. Marnix DuCroock die schuilgaat achter heeft het album samen gemaakt met Mellin Moon die de vocals voor zijn rekening neemt op het album, wat op 23 november is uitgebracht.
Wie is Mellin Moon en wat wist je van hem?
Een echte surfdude met een fijne stem en goede songs. Hij had al een album uitgebracht dus ik wist dat hij het kon. In 2021 doken we de studio in om een aantal nummers op te nemen ik vroeg drummer Daan Olthoff en bassist Olaf Zegeren vanuit The Last Wave erbij en we namen vier songs op met producer Rick Te Dorsthorst (met wie ik altijd samenwerk) in Studio A60 in Didam.
Een jaar later besloten we een vijfde nummer op te nemen, So Far, een nummer van Mellin waarin ik een flamenco achtige solo overheen kon spelen (erg trots op het resultaat). Ook moest er een baslijn bij. Olaf was niet meer beschikbaar... of eigenlijk niet meer bereikbaar, hij nam zijn telefoon niet meer op dus ik vroeg The Last Wave bassist Julian Hendriks om de baslijn in te spelen.
Dan het proces, want zoiets gaat niet vanzelf. Wat zijn jullie onderweg allemaal tegengekomen?
Waar we achter kwamen is dat de gitaarstemming op gehoor was gestemd en dus was het even zoeken hoe vals we de bas van Julian moesten stemmen om het kloppend te maken, haha.
Uiteindelijk besloot ik nog drie solo songs op het album te zetten waaronder een van m'n allereerste nummers ooit: Zabriskie Point. Mijn enige klassieke gitaarnummer dat ik in 2008 schreef voor de dood van Richard Wright (toetsenist Pink Floyd). Vandaar de naam Zabriskie Point, een niet officiële Pink Floyd soundtrack album uit 1969/1970 waar Richard Wright prachtig uit de verf komt.
Tot m'n verbazing vloeiden de solonummers vrij goed over vanuit de band songs. Op de vijf bandsongs spelen Mellin en ik allebei op een akoestische western gitaar maar dan wel zonder plectrum, dus met vingers. Dit geeft de chille surfvibe van het album en gaf mij de mogelijkheid om wat flamenco lijnen te spelen.