Fris en nostalgisch optreden van The Hype na tien jaar Fris en nostalgisch optreden van The Hype na tien jaar

Eerder laat Yorick van Norden al optekenen hoe dit optreden tot stand is gekomen en dat is in de mini documentaire nog eens goed te zien. Dat allemaal in een goed gekoelde zaal, want buiten is het evengoed bijna tropisch te noemen. Dat is ook te merken aan The Hype zelf, want alsof het de band die ooit in de eerste helft van ‘the zeroes’ is begonnen, zo spelen ze ook. Energiek, maar net allemaal verfijnd. Daar is te horen dat alle leden nog steeds muzikaal actief zijn. Het is waar Yorick van Norden naar verwijst. ,,We zijn gaan repeteren, maar we zetten meer de puntjes op de ‘i’ bij de repetities”, vertelt hij het aanwezige publiek. Het is duidelijk terug te horen in de set die behoorlijk lang is. Bijzonder is de samenstelling, want de allereerste bassist Bas Kors speelt mee. Tegenwoordig speelt hij samen met Sam Saxton en met Drukwerk die opvallend veel grote zalen weten uit te verkopen. Dat is The Hype deze avond ook gelukt. Goed voorbeeld doet goed volgen.

De start is met I Can’t Find Out Why gevolgd door What Do I Say? Dan al weet The Hype het publiek al flink in de stemming te brengen, die ademloos staan te luisteren. Als je in de documentaire al beelden laat zien van Liverpool en de zoektocht naar de juiste Cavern Club, is het logisch dat de invloed van The Beatles en dus Paul McCartney niet ver weg is. Eigenlijk moet daar al iets in het systeem van Yorick van Norden zijn geslopen om daar wat mee te gaan doen. Dat zit al in het nummer Beatlesque wat de illustere Haarlemse band laat horen. Daarnaast laat The Hype in hun repertoire hun eigen klassiekers doorklinken zoals Don’t Give Up en het gevoelige Follow The Sun waarvan de frontman al heeft gezegd dat dit best een heel mooi liedje is. Het publiek laat dat duidelijk blijken op deze nostalgie. Verderop in het optreden vraagt Yorick van Norden of er mensen zijn die er tien jaar geleden bij het afscheidsoptreden aanwezig zijn geweest en daarna of er mensen die vanavond voor de eerste keer bij het optreden van The Hype zijn. Als er reacties komen, kan toetsenist Dennis Weijers een grappige opmerking niet nalaten. ,,Dat zijn allemaal mensen van onder de twintig”, merkt hij vrolijk op. Hoewel hij eens moet weten dat er toch wat oudere muziekliefhebbers zijn die The Hype voor het eerst in het Patronaat zien.

Het fenomeen clips is ook bij The Hype bekend. Tegen het einde van hun lange optreden, vertelt Yorick van Norden het verhaal over de clip bij Do You Know. Hoewel het lijkt alsof het mooi weer is, blijken de weersomstandigheden anders. ,,Het was koud en we waren allemaal de dag erna ziek, maar je moet er wat voor over hebben”, zegt hij over de achtergrond bij de clip waar hij aan toevoegt dat om de toewijding gaat. The Hype krijgt dat terug bij de stiltes tussen de nummers in. ,,Wat klinken jullie goed”, is een kreet die iemand slaakt. Het levert een zichtbare lach op het gezicht van Yorick van Norden die dit weer gebruikt om zijn akoestische gitaar in de juiste stemming te brengen. In dat slotstuk zitten songs van The Hype die je aan andere bands zoals The Clash doet denken en zelfs aan een grote noisy Amerikaanse band als The Doors. Met Swan Song sluit The Hype het reünieoptreden af. Of er nog een optreden gaat komen, is de vraag, maar hier en daar zijn er al opmerkingen dat iedereen elkaar weer gaat treffen in 2033.

Het fenomeen clips is ook bij The Hype bekend. Tegen het einde van hun lange optreden, vertelt Yorick van Norden het verhaal over de clip bij Do You Know. Hoewel het lijkt alsof het mooi weer is, blijken de weersomstandigheden anders. ,,Het was koud en we waren allemaal de dage erna ziek, maar je moet er wat voor over hebben”, zegt hij over de achtergrond bij de clip waar hij aan toevoegt dat om de toewijding gaat. The Hype krijgt dat terug bij de stiltes tussen de nummers in. ,,Wat klinken jullie goed”, is een kreet die iemand slaakt. Het levert een zichtbare lach op het gezicht van Yorick van Norden die dit weer gebruikt om zijn akoestische gitaar in de juiste stemming te brengen. In dat slotstuk zitten songs van The Hype die je aan andere bands zoals The Clash doet denken en zelfs aan een grote noisy Amerikaanse band als The Doors. Met Swan Song sluit The Hype het reünieoptreden af. Of er nog een optreden gaat komen, is de vraag, maar hier en daar zijn er al opmerkingen dat iedereen elkaar weer gaat treffen in 2033.