Regenponcho's, buckets bier en gitaarmuziek: festivalsfeer bij Duyck in het Fort Regenponcho's, buckets bier en gitaarmuziek: festivalsfeer bij Duyck in het Fort

Nog voor aanvang van het concert begint het met onweren. Met regenponcho's, buckets drank en overal gekleurde lampjes rondom het terrein krijgt Duyck in het Fort zo wel wat weg van een festivalletje.
'Ik voel me echt schuldig, met mijn tentje', zegt KY., maar het publiek is niet chagrijnig te krijgen.

De regen draagt eigenlijk heel goed bij aan de sfeer en de setting waarin KY. zijn nummers speelt; die dragen iets van melancholie in zich. Hoewel KY. ook met band optreedt, is de essentie van zijn nummers toch het meest duidelijk als hij in zijn eentje met een gitaar op het podium staat. Het bekende 'Seaside' komt zo altijd tot de kern. Toch maakt het ook nieuwsgierig: hoe klinkt bijvoorbeeld zijn quarantaineliedje 'Dreaming' in bandopstelling?

Het mooie aan een optreden van KY. is de charme die hij teweeg brengt met wat lichte ongemakkelijkheid en de oprechtheid die doorklinkt in zijn muziek. Die is deze avond ook duidelijk voelbaar bij het publiek. 

Als alles voorspoedig loopt, is KY. te zien tijdens de aanstaande Popronde. Eerder nam hij een liveset op voor het 3voor12 Lokaal Online Festival en was hij te zien tijdens de Lowlands Free: United.

Kevin Stunnenberg is inmiddels lekker bezig met zijn soloproject en heeft ondanks de coronacrisis best wat optredens op zijn lijstje staan. 'Ik zing in het Nederlands en Engels, gewoon omdat ik daar zin in heb!'. Dat pakt goed uit.
Hij zet in met een Nederlands nummer, 'Ga met mij mee'. Coupletten en refrein vormen wat akkoorden betreft een contrast, dat als het ware tegenstrijdigheden in emoties lijkt bloot te leggen. 

Door het slechte weer raakt Kevins gitaar snel ontstemd, maar hij herpakt de boel soepel. Een cover van Birth of Joy's (Stunnenbergs voormalige band, red.) 'Magic' komt ook nog aan bod. De setlist vormt een geheel van bluesy en folkachtige liedjes waarbij zowel ironische teksten als emotionele scenario's de revue passeren. Het publiek luistert aandachtig.

Waar het misschien riskant lijkt om te kiezen voor zingen in zowel Nederlands als Engels, is dit bij Kevin helemaal niet storend. Het vormt een fijne afwisseling in sound en de algehele vibe. De Nederlandstalige nummers lijken ergens ver wat invloeden uit de volksmuziek te hebben opgepakt, waar de Engelstalige nummers klinken alsof er ook zo een band bij kan worden gezet. Opmerkelijk is ook de afwisseling in dynamiek; waar Kevin de ene keer zacht en lieflijk zingt, pakt hij ook volumneuze, hoge noten mee. De rock 'n roll lijkt in elk geval nog dicht bij hem te staan.

Kevin is binnenkort o.a. te zien tijdens een dinner show in Cinetol.

Zodra Tim Akkerman het podium betreedt, is het weer inmiddels opgeklaard. De maan schijnt fel onder de wolken door en het enige dat nog lijkt te missen is een kampvuur.

Akkerman windt er geen doekjes om, deze avond. Bij veel van zijn nummers vertelt hij een verhaal, van het beëindigen van relaties tot reacties van vrouwelijk publiek in Ibiza. Het publiek hangt aan zijn lippen terwijl hij zijn nummers met diepe stem zingt en afwisselt met de snijdende tonen van zijn mondharmonica.

De set van Tim Akkerman staat als een huis. Zijn openheid doet je zelf aan het denken zetten over de gebeurtenissen in het leven. Precies wat je wil dat muziek doet. Met zijn band The Ivy League is hij de komende tijd ook te zien tijdens een kroegentocht.

Ondanks de regen en de coronarestricties kan Poppodium Duycker er zeker van zijn een prachtige avond te hebben neergezet. In het vervolg zouden meer shows hier niet misstaan - al helemaal als het dan ook nog eens stralend weer wordt.