ET Explore Me releaset morgen debuutplaat in Pacific Parc ET Explore Me releaset morgen debuutplaat in Pacific Parc

De sound van die debuutplaat is moeilijk te vergelijken met die van andere bands. Hard gitaargeluid, een zwaar ruisende bas, een Ace Tone orgel, drums en drie autodidacten maken een sound die ergens past in rock ’n roll, garage, misschien wel psychedelische rock. Maar het is ook een beetje punk hier en daar. De drie muzikanten weigeren in het interview ook te vertellen waar ze zelf naar luisteren of welke muziek ze inspireert. “Met muziek zijn mensen altijd zo geneigd het met iets te vergelijken. Het zal ongetwijfeld ergens op lijken, maar als we het gaan kaderen, maakt je het kapot”, stribbelt Joost tegen terwijl we een biertje drinken in de oefenruimte van de band.

De drie van ET Explore Me zijn eigenwijs en trekken volledig hun eigen plan en dat is ook waar ze elkaar in vonden. Met dezelfde levenswijze en manier van denken besloten ze ruim vijftien jaar geleden voor het eerst samen de oefenruimte in te duiken. Het doel was niet om serieus aan de slag te gaan. Ze wilden iets waar ze energie in konden uiten. Jeroen B.: “We hoeven niks en spelen wat wij goed vinden. Dat is hoe we het altijd hebben gedaan. We hebben geen strategie of duidelijke doelen.”

Toch kwam de band een aantal jaar geleden in een flow en vielen nummers zo op hun plaats, dat ze wel aan de slag wilden met een album. Er staan een aantal nummers op het album die jaren oud zijn, sommige zijn nieuwer. Er is niet echt een rode draad in te vinden. Evenals in het ontstaan van de nummers. Jeroen K.: “Het album is het resultaat van vijftien jaar kluizenaarsbestaan in de oefenruimte, de ontwikkeling van onze vriendschap en ons samenspel en je voor de rest niet zoveel aantrekken van wat dan ook.”

Inspiratie halen de muzikanten uit hun eigen leven en dingen die er om hen heen gebeuren. Het kan de sfeer zijn van een voorafgaand optreden, een bepaalde state of mind of een gebeurtenis. Zo staat het nummer H.Z. Statue voor de dood van een goede bekende die overleed. De band ziet het als een standbeeld voor diegene en de manier waarop hij hoogstwaarschijnlijk aan zijn einde kwam. Jeroen K: “Het is het langste nummer van de plaat en bevat een onwijze drone. Wat weer aansluit op de verdrinkingsdood en het psychedelische einde dat je daarbij schijnt te hebben. Er is ook een Arabische toeter in verwerkt, die sluit weer aan op het geboorteland van diegene.” Jeroen P: “ Het nummer Ink is ook voor iemand, Peter Pontiac, een goede vriend van ons. Maar onze muziek is niet altijd gerelateerd aan iets. Het kan ook zo zijn dat we Jeroen vragen een achterlijk ritme in te zetten. Dan doet hij dat, gaan we daar op verder en komt er zo een nummer naar boven.”

Van de vele nummers die in de afgelopen jaren aan ET Explore Me voorbij kwamen in de oefenruimte, hebben twaalf het er gehaald tot de plaat. Aanstaande vrijdag wordt het debuutalbum gepresenteerd en gevierd. Wat ze trouwens niet alleen met z’n drieën gaan doen op het podium. Haarlems jongste punkfrontman Buster presenteert de avond en ze hebben drie bevriende bands, De Stekkers, Ottodelic en Dr. DUVAL uitgenodigd om Pacifc Parc samen flink op z’n kop te zetten.