Savage Garage Trash Fest is multimediaal feestje

Rock ’n roll, americana, striptease en film gaan prima samen

Tekst: Hiske Pronker Foto's: Ary-Jan de Witte, ,

De afgelopen editie van het Savage Garage Trash Fest in het Patronaat was een heuse multimediale voorstelling. Met voornamelijk bands, maar ook een film en een striptease. Met rammelende rock 'n roll, strakke americana en de hoeveelheid geluid die een man in z’n eentje kan maken.

Rock ’n roll, americana, striptease en film gaan prima samen

De afgelopen editie van het Savage Garage Trash Fest in het Patronaat was een heuse multimediale voorstelling. Met voornamelijk bands, maar ook een film en een striptease. Met rammelende rock 'n roll, strakke americana en de hoeveelheid geluid die een man in z'n eentje kan maken. De avond begon in het café van het Patronaat. Met de vertoning van de dvd Unknown Passage - The Dead Moon Story. Over de garageband Dead Moon van Fred en Toody Cole. Over een DIY-mentaliteit, het bouwen van een huis en het hebben van een winkel. En dat vanaf de jaren '60 tot onlangs. Een feel-good movie over een stel grootouders die weten wat rock 'n roll werkelijk is. Voor het einde van de film naar een matig gevulde kleine zaal voor het geval dat daar al iets was begonnen. Dat bleek inderdaad zo. De filmkijkers konden nog net de laatste paar maten van een 10-minuten set van Delaney Davidson (van Dead Brothers) meepikken. Een man alleen met een gitaar, die later in het café tijdens de after-party een langere show zou verzorgen. De hele avond vertoonde het videoscherm achter het podium beelden van de optredende artiesten, afgewisseld met strippende jaren '50-dames, oude gangsterfilms, kitscherige videoclips (genre Elvis op Hawaï), en stukjes Betty Boop. De Sixtyniners kwamen speciaal om hun nieuwe single te vieren. Een duo bestaande uit Michiel Hoving op de dubbelloopsgitaar en Claudia Hek op drums. Simpele doeltreffende rock 'n roll. Het rammelde lekker door, had fijne bluesy kantjes en nee, ze leken niet op The White Stripes. Daarna was het de beurt aan de Canadese Mark Sultan a.k.a. BBQ. Met de ene voet aan het pedaal voor de bass-drum en de andere voet aan een pedaal voor een snare-drum. In zijn handen een gitaar en een stem die af en toe lekker dramatisch klonk. Zowel drum- als gitaarspel waren retesimpel. Daardoor had het die hypnotiserende vibe die oude blues kenmerkt, terwijl hij rock 'n' roll speelde. Tijdens de lange pauze die volgde begon het publiek zich af te vragen waarom het podium toch zo leeg bleef. Wat bleek: Miss Beeby kwam striptease geven. Twee nummers lang playbackte zij op oude jaren '50 nummers. Beginnend met retro lingerie, lange handschoenen en hartvormige ballonnen en eindigend in een slip met plakdingen op de tepels en een fles champagne. Terwijl Miss Beeby haar outfit weer bijeen zocht, werd er snel een drumstel (inclusief zinken emmer en een doos), een contrabas en een paar gitaren het podium op getild. Het was tijd voor de drie heren van T-99. Met hun zeer goed uitgevoerde mix van americana, rockabilly, surf, blues, beetje ragtime en een flinke scheut boogie waren ze het hoogtepunt van de avond. Ze hadden een geluidsman die wist wanneer het leuk was om overdreven veel echo op de zang te gooien. En zo eindigde de avond in "the church of rock 'n roll, halleluja, amen" met een feestje.