De ver afgelegen Waerdse Tempel in Heerhugowaard is zaterdag het toneel van twee rockbands uit het eigen Noord-Holland. De keuze van het podium om Moke in de kleine zaal te laten spelen is wegens een ander evenement in de Tempel logisch, maar bij de ingang wordt direct duidelijk dat een andere optie misschien beter was geweest. Het optreden is al uitverkocht voor de avond begint. Het voorprogramma Steed maakt gitaarrock met invloeden van onder andere Paul Weller, The Beatles en Supergrass. Lekkere muziek gespeeld door drie gitaristen en een drummer die er op los rocken. Na een nummer of drie wordt het puntige gitaargeluid wel wat saai. De set is echter als een ijsje met toverbal onderin, de verassing komt als laatste. Er wordt afgesloten met een stevig gevarieerd nummer waarmee Steed direct weer de aandacht pakt van het publiek. Na een lange pauze stappen de heren van Moke onder luid applaus het podium op. Ze weten het direct, in de Waerdse Tempel hoeven ze zich niet meer voor te stellen. De Amsterdamse band heeft in maart 2007 debuutalbum Shorland uitgebracht dat al vrij snel door de media werd opgepikt. Inmiddels staat de band maandelijks als special guest in het populaire tv-programma De Wereld Draait Door en hun laatste single Here Comes The Summer wordt regelmatig door de grote radiostations gedraait. Met een beetje mazzel kan Moke binnenkort ook de rest van Europa kennis laten maken met hun britpop uit de lage landen. Alleen nog even MTV’s New Sounds of Europe winnen en ze spelen tijdens de MTV European Music Awards in Munchen. Leuk allemaal, die hype, maar het brengt ook verwachtingen met zich mee. Gelukkig kan Moke die vanavond allemaal zonder moeite waarmaken. Vanaf het eerste nummer overtuigt de band het publiek met gevarieerde muziek die mede door de rauwe stem van de uit Ierland afkomstige Felix Maginn goed klinkt. De band komt enigzins arrogant over, wat uiteraard uitstekend past in het britpop / rock genre, maar zoals zoveel Amsterdammers zijn ook deze heren meer dan hun image. Met veel aandacht spelen ze hun muziek en stiekum kijken ze heel af en toe hoe het publiek daar dan op reageert. Bij het horen van de eerste tonen van Last Chance is de herkenning in het publiek groot. Het nummer kreeg grote bekendheid toen het werd gebruikt voor Studio Sport. Ook de pubermeisjes die vooraan het podium staan horen duidelijk bij de voetballiefhebbers en zingen luidkeels mee. The Long Way wordt tijdens het optreden verlengd met mooie gitaarsolo’s die eindeloos lijken te duren. Het publiek hoeft niet hard te roepen om de toegift, de band komt snel het podium weer oplopen om er nog twee nummers uit te gooien. Vooral bij het laatste nummer staat de zaal op zijn kop. Het is Mokes laatste single Here Comes The Summer. Ook al heeft Nederland geen glimp van een zomer gehad in 2007, in de Waerdse Tempel lijkt het er even toch van te komen. Als je maar hard genoeg roept... Moke is een van de bands die het weleens erg ver kunnen schoppen, met strakke optredens, mooie afwisselende muziek en een Amsterdamse mentaliteit. Een band die je in 2007 niet kunt, maar ook niet wilt, missen.