The Slackers voelen zich thuis in Haarlem

Ska in het Patronaat

Tekst: Jochem Boom Foto's: Ary-Jan de Witte, ,

De Amerikaanse band The Slackers speelde afgelopen donderdag in de kleine zaal van Het Patronaat. The Slackers is een skaband uit New York en heeft een grote aanhang, getuige de vele skafans die in Haarlem aanwezig waren. Hoe het er aan toe ging lees je hier.

Ska in het Patronaat

The Slackers is een skaband die begin jaren negentig werd opgericht in New York. De band onderscheidt zich van andere skabands uit die tijd door de combinatie van ska en soul, terwijl veel bands in die tijd voor de combinatie van ska en punk gingen. Inmiddels bestaat de band al sinds 1992 en bracht in die tijd negen albums uit. Daarnaast brachten zij maar liefst drie livealbums uit. Dit is niet zo gek, want live komt de muziek, zoals bij veel skabands, het best tot zijn recht. Voordat The Slackers het podium betreden, krijgen we eerst nog de Nederlandse band The Palooka’s voorgeschoteld. Deze band timmert al sinds 2004 aan de weg en is in de tussentijd opgeklommen naar de bovenste regionen van de Nederlandse skascene. Begin deze maand brachten zij hun eerste livealbum uit genaamd Better Live Than Never. Vanavond klinken The Palooka’s strak en goed op elkaar ingespeeld. Op het eerste gezicht is er dan ook niks op aan te merken. De muzikanten hebben plezier, het rockt en het skankt maar er scheelt iets aan. De stem van de zanger is niet al te melodisch maar dat is niet het ergste. Vooral de uitspraak van het Engels stoorde mij erg. Gelukkig is dit het enige minpuntje en verpest dit het geheel niet. Maar er mag aan gewerkt worden. The Slackers voelen zich goed thuis in de kleine zaal. Het enthousiasme straalt van de gezichten . De muziek van The Slackers klinkt als een combinatie van ska, rocksteady en soul. Het is heerlijk skanken en weg zwijmelen bij de rustigere soul nummers. Dat de mannen er zin in hebben is duidelijk. Er worden maar liefst twee toegiften gespeeld. In de tweede toegift speelt de band alleen nog maar verzoekjes van het publiek. Als de twee blazers dan ook nog van het podium springen om in het publiek een lange solo te spelen, kan de avond niet meer kapot.