In een volledig uitverkochte Muziekgieterij in Maastricht heeft de Nijmeegse rockband zichzelf weer van zijn beste kant laten zien. Het zijn geen slechte maanden geweest voor De Staat: wereldnieuws met de geniale clip Witch Doctor maar daarnaast ook een nieuw album getiteld O. Pak daarbij een clubtour die geheel is uitverkocht. Nederland heeft De Staat omarmd en laat ze niet meer los, ook niet in Maastricht.
In het voorprogramma van De Staat staat, tijdens de gehele tour overigens, de nog jonge band genaamd Jo Goes Hunting. Dit vijftal mag zeker even in de spotlights komen. Een hele fijne zeer energieke sound werd er geproduceerd. Je kan het scharen onder een mix van avant garde met vleugjes rock en een heel fijn sausje van elektro pop. Ook het publiek kan dit zeker beamen ondanks dat menigeen natuurlijk alleen voor De Staat is gekomen. De naam is gevestigd.
De Staat dan, het echte werk. Torre Florim en zijn mannen mogen zich opmaken voor een volgepakte Muziekgieterij met een mix aan toeschouwers. Van jong (rond de 8 jaar) tot oud (ik zeg geen leeftijden). Van hele hippe meiden tot zeer behaarde of getatoeëerde mannen. Een mooi compliment al zonder nog één noot te hebben gespeeld. Uiteraard beginnen ze met nieuw materiaal zoals Peptalk en Make The Call, Leave It All. Het tempo is hoog, het dansen zit er ook al gelijk in en zeker als een nummer als Down Town erachteraan wordt gespeeld. Het is daarbij te merken dat er ook al veel liefhebbers de muziek uit hun hoofd kennen, want de 'hip hip hooray' tijdens het nummer Blues Is Dead wordt uit volle borst meegebruld.
Natuurlijk wordt het oude werk ook niet geschuwd. Het nummer Old McDonald Don't Have No Farm No More blijft een succes en iedereen uit het publiek doet enorm energiek mee. Devil's Blood wordt wederom zo lekker donker gespeeld zoals het ook moet zijn. De altijd strak in het pak stekende Vedran Mircetic speelt zoals altijd fenomenaal en ook Tim van Delft knalt erop los met zijn wapperende krullen.
Dat het niet alleen strak spelen is wat De Staat doet is wel duidelijk. Het is een complete show met extra's. Tijdens het nummer Help Yourself laat Torre zich filmen en dit wordt geprojecteerd op het grote LED scherm achter/voor hem. Hij staat namelijk in eerste instantie met zijn rug naar het publiek waar hij vervolgens met de camera alle buddy's langsloopt maar ook het publiek erbij betrekt.
De rust komt even terug bij het nummer Time Will Get Us Too om daarna weer te dansen op Systematic Lover. De nummers Make Way For The Passenger en Input Source Select mogen uiteraard niet ontbreken op de setlist. Bij de eerste zweept Torre eigenlijk iedereen enorm op om vervolgens als een ware maestro het publiek doodstil te laten worden. De tweede wordt weer op de Beastie Boys manier gespeeld, het publiek eet uit de hand van de band. Rocco is hier ook weer magistraal iedereen aan het entertainen.
Als toegift worden nummers gespeeld van het eerste album zoals Rooster Man en hun doorbraak: The Fantastic Journey Of The Underground Men. Het publiek blijft maar gaan en gaan. Wat een sfeer! Maar ook hun hit Sweatshop komt aan bod waar Jop van Summeren, die de gehele avond alweer top op zijn bas speelt en daarnaast de toetsen bedient, ook vocaal zijn steentje bijdraagt evenals Rocco.
Dan is het moment dan toch daar: het nummer Witch Doctor. Het moment dat Torre midden in het publiek gaat staan en de clip wordt nagespeeld! Het is inmiddels een internethype geworden en mensen hoor je erover praten. Het is per toeval ontstaan maar iedereen pakt dit geweldig op. Zo ook in Maastricht. Het blijkt een oppermachtig einde te worden van een energieke, kwalitatief sterke en knallende avond.
Zo blijkt maar weer: De Staat laat horen maar ook zien een band te zijn die niet te onderschatten is of valt. Ze zijn gegroeid van alternatief bandje uit Nijmegen naar een rockband die veel verder mag en moet kijken dan de Nederlandse landsgrenzen. Zolang ze hun eigen identiteit maar behouden, maar dat zal ook zeker zo blijven. Ze zijn altijd zichzelf, ze zijn De Staat.