Red Zone Cuba bestaat amper een half jaar en heeft pas drie optredens verzorgd. Maar gestaag vult de lijst met concerten zich. Het is een genre bij uitstek om live mee te maken. Het geluid moet je buik doen trillen en je ballen doen bewegen in je broek. Dit is een heerlijke stijl met een ‘yeah whatever’ attitude en levensstijl: Hotrods, jaren zeventig porno, opkomende science fiction en vetkuiven. De inkt is nog nat. De promo-CD van de band ‘Red Zone Cuba’ werd opgenomen in juli 2005 in hun thuisstudio. Meteen al vanaf het eerste nummer, ‘Miss Solar System’, klinkt het plaatje lekker. De gitaren zijn zompig uitgemixt, maar zonder de definitie in het geluid te verliezen. De bas klinkt zwaar en overstuurd. De drums plakken dit geheel met een groove aan elkaar. De zang is helaas slecht te verstaan, maar dat is absoluut niet storend, het effect van de distortion over de zang voegt alleen maar toe aan het sfeertje van de muziek. Die muziek is niet van de allerhoogste originele klasse, dat is vooral te horen aan de riff van het tweede nummer, ‘White Trash’. Het beste aan het nummer is nog wel de afsluiting. Mijn persoonlijke favoriet is track drie van de promo, ‘Movie Disaster’. Het is een up-tempo, instrumentaal nummer met een heerlijke sample uit een (overduidelijk) ‘sleazy’ film. Het nummer heeft duidelijk de meeste surf invloeden. Als geweldige afsluiter van de promo hoor je een ultieme filmconversatie in het Duits uit een waarschijnlijk dito slechte film. Het wachten is tot het trio ontdekt wordt en de mogelijkheid krijgt een volledige plaat op te nemen en deze ondersteunt door een clubtour door Nederland, het liefst met begeleidende, geprojecteerde videobeelden.