Het is een bekend gegeven dat bands zich niet in een hokje willen laten drukken. Want wanneer er eenmaal een label aan je hangt, kom je er ook niet gauw meer vanaf. Sommige bands geven hun muziek dan liever zelf een naam. Één van die bands is Liftid, die hun muziek omschrijven als ‘highschool metal’. In de lente van 2001 werd deze Roermondse band opgericht door vocalist Nicky Cremers, gitarist Marco Gelissen, bassist Rob van Elmpt en drummer Jordy Levels. In de zomer van 2003 verscheen het debuutalbum ‘Stars And Lions’ en de opvolger laat niet lang meer op zich wachten. Bovendien staat het rockende kwartet uit Roermond in de halve finale van de Grolsch Grote Prijs Van Nederland. De beoordeling van de jury liegt er niet om: “Origineel en tight as a butthole”. De afgelopen vier weken zaten de bandleden van Liftid bijna continu in de PopEi studio in Eindhoven om hun nieuwe album op te nemen met technicus Rob Bours. In deze studio hebben ook Beef en Peter Pan Speedrock opnames gemaakt. Vooral Beef heeft er na diens debuutalbum, ‘Flexodus’, veel liefhebbers bij gekregen. De drummer van Beef, Hansz Deijnen, heeft de drums voor Liftid afgesteld in de PopEi studio. Daarnaast heeft de band een leuke deal kunnen sluiten met PopEi, wat inhoudt dat PopEi de studiotijd van Liftid sponsort. De opnames lopen voorspoedig en de band ligt goed op schema. De sfeer is dus relaxt. “De enige deadline die we hebben is de deadline is we onszelf opgelegd hebben”, aldus Rob van Elmpt. Dat was met het eerste album wel anders. De band had toen aanzienlijk minder tijd om de plaat op te nemen. Het verschil tussen beide albums is volgens tekstschrijver en vocalist Nicky Cremers dan ook goed te horen. “Het geluid van het eerste album was heel klinisch”, legt hij uit. “Deze plaat klinkt nu al veel levendiger.” De rest van de band beaamt dat. “Deze plaat heeft een hoger ‘yeah’ gehalte”, aldus gitarist Marco Gelissen. Ook Rob heeft er zo zijn eigen theorieën over en heeft het over nummers “waarvan je jeuk aan de poeperd krijgt”. De sound van Liftid kenmerkt zich als groovy metal. Ook de typische zang van Nicky is bepalend voor het geluid van de band. Hij schrijft alle teksten voor de band. Op ‘Stars And Lions’ waren de teksten redelijk heftig. Op het aankomende album lijkt dat iets minder te zijn. “De teksten zijn wat vrouwvriendelijker”, grapt Nicky, refererend aan hun nummer ‘Penny’, dat gaat over zijn ex-vriendin. De nieuwe teksten liggen wederom in de persoonlijke sfeer, maar een aantal nummers gaan ook over andere onderwerpen, zoals het milieu en de moderne samenleving. Nicky is naast de teksten ook verantwoordelijk voor de nieuwe vormgeving van de website en het Cd-hoesje. “Deze keer komen de teksten ook in het boekje te staan, dus ik moet ze nog even door de ‘spell check’ halen”, aldus de frontman van Liftid. Muzikaal wordt er ook iets afgeweken van de debuutplaat. “Die plaat was wel één geheel, maar binnen de nummers ging het muzikaal alle kanten op”, legt Van Elmpt uit. “Op deze plaat zijn de nummers op zich één geheel, maar onderling weer heel verschillend”. Bovendien leveren naast Nicky ook de overige leden van Liftid vocale bijdrages. Aan de hand van de tracklist van het aankomende album geven de leden van Liftid aan hoe hun nieuwe nummers gaan klinken. ‘Smurfendans’ Het betreft hier uiteraard een werktitel, die de band ter plekke verzonnen heeft. Volgens Marco is het een heel ‘punky’ nummer en “fucking hèl”… ‘Starting Fire’ Swingend, stampend en beukend. Dat zijn volgens Liftid de kernwoorden voor deze track. Remko Schreurs, van de Roermondse band Concubine, is te horen als gastvocalist op deze track. ‘Chauffeur’ Volgens de band het meest toegankelijke nummer op de plaat, “zonder geschreeuw”. Marco zegt, “Als Radio 3 één nummer hiervan zou moeten draaien, dan zou het deze worden”. Ook ‘Chauffeur’ is weer een werktitel. ‘Collision Event’ Één van de hardste nummers op de plaat. Nicky heeft het over “gedoseerde agressie”. ‘Touching Void’ Het langste nummer van de elf. Een sferisch nummer met intense zang. ‘The Perfect Shape’ De band omschrijft deze track in één woord als “ramnummer”. ‘Dive’ Een instrumentaaltje dat de band al langere tijd ook live speelt. ‘Karma’ Volgens de heren erg swingend met een “hakkende groove”. ‘Eleven’ Wordt omschreven als “agressief, met een intense bridge”. ‘Bebeah’ Vocalist Nicky: “Een rock ‘n’ roll-nummer. Trash met een vrolijke insteek”. ‘Stripclub’ Een luchtig, zomers nummer. Het thema laat zich raden… De band wil nog geen titel vrijgeven, maar de albumtitel is gelijk aan die van één van de nummers. Wel wil de band benadrukken dat ze hard aan dit album gewerkt hebben en zelf veel initiatief hebben genomen tot het opnemen ervan. Kortom, dat belooft wat. De eerste, rauwe mix die de band laat horen klinkt hoe dan ook veelbelovend. Er is nog geen definitieve releasedatum bekend, maar de band verwacht dat hun tweede album begin 2006 wordt uitgebracht. Liftid belooft in ieder geval weer met een lekker stevig album te komen. Of, zoals gitarist Marco zegt: “Rustige nummers kunnen altijd nog maken als we oud zijn”.