Kees van den Berg, programmeur van het Mama's Pride festival en kernredactielid van 3VOOR12/Limburg benoemt zijn vijf favoriete albums allertijden. #1 Tom Waits - Closing Time Ik moet ergens mijn neef Koen (huidig voorzitter stichting Mama's Pride) noemen als het gaat om mijn muzikale opvoeding, dus laat ik daar maar mee beginnen. Hij liet me op een avond zowel 'Bone Machine' en 'Swordfishtrombones' van Tom Waits horen en ik denk dat ik nooit zo in een avond tussen afgrijzen en het genieten van muzikale schoonheid ben geslingerd als toen. Waarom dan Tom Waits? Omdat Tom Waits op Closing Time alléén maar pure schoonheid brengt van begin tot eind en dit het meest tijdloze album is dat ik ken. #2 Radiohead - OK Computer Als je nog weet waar je voor het eerst een nummer hoorde, dan zit het meestal wel goed (of helemaal fout...). 'Paranoid Android' hoorde ik voor het eerste liggend op mijn bed in de 'avant-première' op Studio Brussel en ik stond versteld. Zó veel als direct viel te horen in één nummer: Het is in mijn ogen dan ook de 'Bohemian Rhapsody' van Radiohead. En toegegeven, op OK Computer staat ook een draak van een nummer als 'Fitter Happier'. Maar ook weer 'Karma Police', 'Exit Music (For A Film)' en 'No Surprises'. En dat zijn wél weer telkens uitstekende nummers. Wat daarna van Radiohead is verworden kon me maar bij vlagen boeien. #3 Sigur Rós - () "Did you ever cry over Sigur Rós?" is een van de vragen die een Sigur Rós fan je altijd zal stellen. Mijn antwoord kan alleen maar een volmondig ja zijn. () is dan ook de cd die ik opzet als ik triest ben en me wil afzonderen. Je zwerft over weidse toendra's in IJsland en hoort de wind waaien over eindeloze sneeuwvlaktes, zwemt onder het eeuwige poolijs en hoort de walvissen met je mee zwemmen. Sigur Rós is een band die haar eigen cultuur laat doorklinken in een compleet eigen stijl. #4 dEUS - In A Bar, Under The Sea Een Belgische band mocht niet ontbreken in mijn lijstje en dan is de keuze voor dEUS een logische. De doorbraak van dEUS bracht de Vlaamse muziekscène het nieuwe elan waarvan men nu nog de vruchten plukt. 'In A Bar, Under The Sea' is de tweede plaat van dEUS en wordt vooral gekenmerkt door de enorme variatie aan stijlen: Van het bombastische filmthema 'Theme From Turnpike' tot Zappiaanse jazz op 'Supermarket Song'. Maar toch vooral óók met mooie ballads als 'Little Arithmetics' en 'Dissapointed In The Sun' die ook nog wel eens willen eindigen in een kakofonie van geluid. Oh ja, de nieuwe dEUS, 'Pocket Revolution', is ook zonder de stijlvariaties van weleer weer een enorme aanrader. #5 R.E.M. - Automatic For The People Een van de eerste CD's die ik kocht voor mijn ghettoblaster die ik toen had. Ik zal denk ik een jaar of dertien zijn geweest toen 'Automatic For The People' uitkwam. Nu zou ik hem omschrijven als een soort van 'herfst'-cd van R.E.M.: Donker en triest in vergelijking met de vrolijke voorganger Out of Time. Toen draaide ik hem gewoon grijs. Het was ook het begin van een zoektocht naar alles van R.E.M. wat ervoor verschenen was en als mensen me vragen wat de beste cd van hen was, ben ik ook nog wel eens geneigd te roepen: 'Het debuut Murmur!'