Ik was eigelijk helemaal niet van plan om naar Erik van den Berge te gaan. Maar door verschillende redenen móest ik wel. Allereerst omdat, toen ik vanmiddag het park opliep werd gevraagd om mee te helpen om een tent op te zetten. Deze legertent bleek voor Erik van den Berge te zijn. Maar waarom moest hier nou speciaal een tent voor worden opgezet? Uit navraag bleek dat hij een CD had opgenomen in een soortgelijke tent. Dit wekte mijn interesse. Een tweede, minder belangrijke argumentatie was dat een goede kennis het geluid verzorgde voor Erik verzorgde.
De uit Zeeland afkomstige singer-songwriter was al met zijn set begonnen toen ik de tent binnenliep. Versterkt was zijn akoestische gitaar, zijn stem en zijn klompen. Dit, samen met de uiterst gezellige setting zette meteen al een goede ambiance. Het publiek dat zich had verzameld leek alleen uit liefhebbers te bestaan. Erik van den Berge had er duidelijk zin in totdat op het Vriendenpodium een deejay startte.
Hij en ook het publiek ergerden zich de eerste vijf minuten aan deze tonen. Daarna bleek de blues op klompen van de Zeeuw toch sterker te zijn. Hij zong over een ‘Chocolade Pie’ waar je meteen zin in kreeg (het recept schijnt in het CD boekje te staan). De liedjes waren mede door de al aanwezige sfeer extra intens en overtuigend.
gezien: vrijdag 12 augustus 2005 - Zomerparkfeest, Venlo
foto: Paul Thissen
Blues op klompen van een Zeeuw
Erik van den Berge
Of het verhaal omtrent Erik van den Berge nu waar is of niet, hij was zeker de moeite waard om te bekijken. En ook al ben ik, samen met wat vrienden, tegen het einde van zijn set richting The Strikes getrokken, hij staat nog steeds in mijn geheugen. Dat is een goed teken!