De Keefmen presenteren hun tweede langspeler

Sixties garagepop uit Klazienaveen

Tekst & Foto's: Harold Zijp ,

Niet alleen in de stad Groningen wordt garagerock op niveau gemaakt. Zuidoost-Drenthe is al jaren een vruchtbare grond voor deze elementaire vorm van rock-'n-roll en De Keefmen uit Klazienaveen zijn vlaggendragers van deze scene. Na ettelijke singles en een LP presenteren ze in Vera nu hun tweede langspeler: Reflection Of Mind.

Terwijl de Krontjong Devils zich klaarmaken om de avond te openen, heeft zanger-gitarist Henri Sulmann van De Keefmen tijd voor een praatje: "We hebben de plaat vlakbij huis opgenomen, maar wel in een echte studio. De vorige plaat was nog met eigen spullen opgenomen, maar die apparatuur heeft het begeven. We hadden zelfs alle nummers voor Reflection Of Mind al zelf opgenomen, maar toen de recorder het begaf, konden we er weinig meer mee."

De Keefmen komen voort uit een andere roemruchte garageband uit Drenthe: The Miracle Men. Toen de sologitarist daarvan er rond 2007 mee stopte, gingen de overgebleven bandleden door als De Keefmen. En ze hebben niet stilgezeten, getuige de goedgevulde merchstand waar een aantal singles en een elpee van de Drentenaren uitgestald liggen, alsmede wat vinyl van The Sensational Second Cousins - de andere elementaire rock-'n-rollband van Sulmann. Ook bassist Peter "Cruise" Kroes en drummer Dennis de Lange duiken trouwens wel eens in andere bands op, een levendige scene daar rond Klazienaveen!

De avond begint met een kort optreden van de band die je, wil je erbij horen, als voorprogramma gehad moet hebben: Krontjong Devils. De surf- en reverbveteranen uit Groningen en Friesland zetten zoals altijd een gelickte show neer, compleet met matching outfits en poses. Als de laatste tonen van Baby Baby Balla Balla zijn uitgestorven, maken we ons op voor de De Keefmen. De zaal is inmiddels halfvol gelopen en het publiek heeft er zin in. 

De Keefmen stellen niet teleur. In een stief uurtje komen de meeste songs van de nieuwste plaat voorbij, alsmede wat oudere "hits" en een enkele cover. De band speelt gedreven en de toevoeging van een orgeltje - ook op de plaat te horen - bespeeld door Jan Teekens is ook zeer welkom. Het geeft nog meer die typische sixties-ondertoon aan de drie-minuten-liedjes, die met koortjes en elementaire akkoordenschema's toch al appelleren aan de onderbuik. Na twee afgedwongen toegiften is het klaar en kunnen de DJ's van dienst los. Een geslaagde presentatie.