Het leven van een voorprogramma: om zeven uur melden in de Vera, want er moet gesoundcheckt worden voor acht uur. Jammer van Studio Sport en de samenvatting van FC Groningen - Ajax. Spullen uitpakken in de kleedkamer en snel de inhoud van de koelkast checken: kratje bier en diverse frisjes en watertjes. Prima! Inmiddels heeft zanger Titus The Hex Dispensers bus helpen loodsen naar de parkeerplaats van Vera; aardige meisjes en jongen. Op naar het podium voor de soundcheck, onderweg Peter Weening tegen het lijf lopen, die een halve brom ter begroeting uit. "Moi." The Bloody Hollies zijn nog bezig en lopen uit. De geluidsmensen klagen over honger. Snel snel snel. Inpluggen, nummertje doen en klaar. Een band die lang over de soundcheck doet heeft eigenlijk geen sound zeg ik altijd.
Dan volgt wat Stones' bassist Bill Wyman ooit zo goed omschreef, toen hem werd gevraagd hoe dat nou voelde: 25 jaar rock-'n-roll. "Zeg maar 1 jaar rock 'n roll en 24 jaar wachten." Snel de gastenlijst regelen met Robert. "Jezus, moeten die er ook allemaal op? Weet je wel wat dat kost?" Ja Robert dat moet, want het is crisis en entree is duur.
Negen uur: showtime! The Beavers mogen een half uur spelen en dat gaat, al zeg ik het zelf, best lekker. Titus heeft een snoer van 120 meter en duckwalked over de Verabar (althans, doet een poging daartoe) en tenminste één leuke vrouw lijkt de muziek goed te vinden. Helaas ging ik daar al mee naar huis. Als we klaar zijn snel opruimen en het podium aan The Bloody Hollies laten. Die stomen drie kwartier door (verschil moet er wezen) terwijl ik onze singletjes probeer te verpatsen aan het tafeltje. De bassist is altijd de Sjaak wat dat betreft, de anderen hangen de rockster uit.