"We are a band. We make music." Zo luidt de beschrijving op de facebookpagina van The Velveteen Saints. Aha, duidelijk. Het blijkt gewoon fijne garagerock te zijn. Wat vooral opvalt is dat de band geen duidelijke leadzanger heeft. De drie frontmannen hebben een gelijkwaardige plek voor op het podium. Bij het eerste nummer fungeert de bassist als leadzanger. Daarna nemen de gitaristen het over en is er vrijwel constant sprake van harmonieuze samenzang, soms zelfs driestemmig. Opvallend is ook de afstand tussen de frontmannen en de drummer, wiens drumstel zo ver mogelijk naar achteren staat.
Ook The View maakt gebruik van deze wat frappante podiumopstelling. Niet alleen de drummer, maar ook de toetsenist bevindt zich helemaal achter op het podium. Het lijkt wel alsof er een tweedeling is in de band. Gelukkig is hiervan in de muziek niets terug te horen, afgezien dat er hier en daar iets bijgesteld moet worden aan het geluid. Er ligt een lekker herkenbaar ritme in het materiaal van The View waardoor vrijwel niemand erin slaagt om stil te blijven staan. Waar de één blij en enthousiast blijft dansen, bespeurt een ander in de zaal echter enige eentonigheid in het ritme. De nummers lijken inderdaad wel wat op elkaar.
Daarnaast lijkt de band er niet veel zin in te hebben. Het oogt alsof de band op de automatische piloot speelt, ongeïnteresseerd is en het liever achter de rug wil hebben. Frontman Kyle Falconer kauwt tussen het zingen door op zijn gemak kauwgom en ook bij de toetsenist is weinig enthousiasme te ontdekken.
Meest enthousiast is nog bassist Kieran Webster die af en toe de moeite neemt om een paar woorden tegen het publiek te zeggen. Halverwege de set ruilt hij met de frontman van bas en gitaar en neemt hij gedurende twee nummers de zang op zich. Het enthousiasme vanuit het publiek barst pas echt los tijdens het welbekende Same Jeans dat spontaan meegezongen wordt. Er wordt dan nóg enthousiaster gedanst. Ondanks dat Falconer eens beweerde: "All I need is to see people dancing", heeft de band er na een uur genoeg van. Een toegift kan het dansende publiek vergeten.