Als opwarmertje krijgt een goed gevuld Vera The Animen uit Zwitserland voorgeschoteld. In het thuisland schijnen ze het heel aardig te doen en een boeking voor Eurosonic Noorderslag is al in de pocket. Om Groningen alvast kennis te laten maken met hun rock-’n-roll met surf- en soulinvloeden halen ze vanavond alles uit de kast. Aan zelfvertrouwen (je kan het ook arrogantie noemen) ontbreekt het gezien de grote gebaren en ‘cocky’ attitude niet. Ze proberen het publiek mee te krijgen en hebben daar ook zeker een aantal geschikte nummers voor, maar doordat dit niet echt slaagt komt het een beetje gemaakt over. "We are looking for the most beautiful girl in the room!" schreeuwen en dan nul respons krijgen van het nuchtere Groninger publiek is pijnlijk.
Muzikaal gezien staat het wel als een huis. De in pak gestoken mannen wisselen razend snelle nummers met grootse finales af met een soulvolle ballade en weten zo op de juiste momenten gas te geven of juist in te houden. Met name de stem van zanger Theo Wyser is bij vlagen indrukwekkend en als op een gegeven moment drie gitaren tegelijk tot het uiterste worden gedreven krijgt de band de handjes van het publiek wel op elkaar. Het is misschien ook wel de Nederlandse ‘doe normaal jongens’ mentaliteit waardoor het niet écht aanslaat. In de herkansing in januari mogen ze het nog eens proberen, iets ingetogener en meer gefocust op de muziek in plaats van de uitstraling en attitude doet het waarschijnlijk beter hier.
Mozes And The Firstborn is een beetje show en interactie ook niet vreemd, maar de toon waarop dit gebeurt slaat duidelijk veel meer aan. "Ik heb zin in een eierbal, straks maar even naar Het Hoekje!" met Brabants accent, dan maak je snel vrienden in Groningen. Doorvoor hebben ze in de eerste paar nummers van het concert al laten horen hoe sterk en bijna vanzelfsprekend hun liveset inmiddels is. Veel garagabandjes tappen uit hezelfde vaatje, maar door meer poppy melodieën toe te laten is Mozes and the Firstborn toegankelijker en behoorlijk catchy. Zonder overigens in kracht te verliezen. In nummers als Time’s A Headache en Gimme Some gaan ze behoorlijk tekeer.
Aangekomen bij Bloodsucker is de Vera definitief verkocht. Een voorzichtige pit begint vooraan en niemand staat meer stil. I Got Skills is dan uiteraard de gewenste afsluiter van een zeer sterke en verrassend gevarieerde set. Deze oorwurm zorgt ervoor dat er niet geklapt wordt om een toegift af te dwingen, maar dat er luidkeels "I GOT SKILLS" gezongen wordt tot ze terug komen om nog een paar nummers te spelen. Ach, het is niet altijd even zuiver qua vocalen en af en toe gaan er wat andere dingetjes mis, maar het is naast muzikaal heel sterk ook echt een leuk concert. De interactie met het publiek wordt op een toffe manier gedaan en het gevoel dat zowel jij maar ook de band er komt om een leuke avond te hebben is sterk aanwezig. Als je al kan spreken van een ‘garagegolf’ in Nederland is Mozes And The Firstborn hiervan een van de beste bands. In de aankomende tour met Unknown Mortal Orchestra zullen ze ongetwijfeld door heel Europa blije gezichten achterlaten in het publiek.