Het is dan ook mooi om te zien dat Torre Florim zijn oprechte dankbaarheid toont. Bij aanvang van het concert betoogt hij uitgebreid dat hij dol is op Vera. Op het derde album I Con is de band duidelijk meer geïnspireerd door elektronische muziek. Waar Rocco Hueting in de begindagen voornamelijk de koebel bespeelde, zien we hem sinds enkele jaren meer en meer instrumenten in handen nemen. Gelukkig wordt de beroemde koebel vanavond ook nog enkele keren tevoorschijn getoverd.

Het zijn vooral nieuwe nummers die de revue passeren. Daarbij klinkt De Staat weer ouderwets duister, dreigend en opzwepend. Op cd is Make Way For The Passenger al een hoogtepunt, en vanavond blijkt dit nummer ook live het hoogtepunt te vormen. In een ritme dat ook bij The Prodigy niet misstaan zou hebben, knalt Torre door het nummer heen. De vergelijking met The Prodigy komt vanavond enkele keren bovendrijven, met als enige verschil dat Torre daadwerkelijk over een goede stem beschikt. Met die stem stijgt hij soms, wanneer er blues doorklinkt in de muziek, boven zichzelf uit. I’ll Never Marry You is zo’n nummer waarin dat gebeurt.

De Staat gooit alle stijlen in een grote blender. Je hoort blues-, stoner- en dance-invloeden terug. Als gemene deler hebben ze allemaal dat ze dreigend gebracht worden. Daar zijn Torre en zijn mannen sterk in! In de donkere zaal van Vera voelen ze zich dan ook helemaal thuis. Tijdens het vorige tournee maakten ze nog indruk met een enorme machine die het basisritme voor het afsluitende nummer speelde. Nu zijn de heren teruggekeerd naar de basis. In een anderhalf uur durend optreden toont De Staat wederom aan de beste rockband van Nederland te zijn. I Con zal het wel niet in zich hebben om een hit te creëren voor de heren, maar het materiaal is sterk genoeg om een hernieuwde zegetocht langs de zomerfestivals te maken. Met een beetje geluk zit die lang gehoopte buitenlandse doorbraak er nu ook eindelijk in!