GEZIEN
Bastille op Eurosonic 2013, Vera Groningen, woensdag om 21:30.

PLUS
Zanger Dan Smith en zijn band vormen Bastille, een act die zich letterlijk niet conformeert aan één stijl. Electronica, folk, beats, indie en pop vinden allemaal een thuis in de eclectische stijl van het viertal. Daarnaast bezit Bastille een voorliefde voor pop uit de jaren negentig, en andere foute nummers uit een vergeten tijdperk. Eerder brachten ze twee mixtapes uit getiteld ‘Other People’s Heartache’ met daarop covers van onder andere George Michael, TLC, Lana Del Rey, Kanye West en Tina Turner.

PLUS
Het voelt wat ongemakkelijk aan wanneer de vierkoppige band midden in het concert een cover van ‘Rythm Is A Dancer’ inzet.’ Eerst schiet men even in de lach, maar het wordt al snel duidelijk dat de vier mannen bloedserieus zijn over hun covers van popsongs uit de jaren negentig. Smith en ook de andere bandleden leggen hun hele ziel en zaligheid in de ietwat gladde en grootse meezingers. Bastille doet aan ‘pastiche’ in het extreem: Smith neemt elementen of soms hele nummers uit de popmuziek over en geeft daar zijn eigen draai aan.

MIN
Fijn hoor, van die melodieën en teksten die na het optreden nog in je kop blijven zitten, maar echt spannend wordt het niet bij Bastille. Hoewel er niet aan hun oprechtheid niet getwijfeld kan worden, knaagt het toch een beetje. De band kan niet ontsnappen aan het doembeeld van mee blèrende tieners en gillende meiden. Eigen nummers als ‘Pompeii’ missen daarnaast diepgang. Bastille balanceert telkens op het randje van plat en cliché en weet nergens echt te prikkelen. Het ligt lekker in het gehoor, maar echt verzadigen doet het optreden niet.

CONCLUSIE
Wie weet krijgt Bastille het voor elkaar om met hun dwarse interpretatie van pop de gevoelige snaar van het grotere publiek te raken. Tot die tijd blijft het een band die bestemd is voor een select aantal die met Smith dezelfde voorliefde voor “guilty pleasures" deelt.

CIJFER: 7