Nog voordat de laatste bands het podium bestijgen is het einde van Noorderzon al voelbaar. De sfeer in het sprookjesachtige park voelt anders. Tenten en containers worden al afgebroken. Het is ook rustiger in het Noorderplantsoen. Toch lijken de bezoekers nog extra van de laatste avond te willen genieten. De vijver vult zich met rubberen bootjes, twee blijken al snel lek. Ook een opblaasbare zwemband houdt het niet lang vol. Een paar enthousiastelingen hebben een constructie met een bank en tonnen gemaakt, maar ook de bank zakt steeds verder het water in. Zodra Puggy begint, duiken de kapiteins van dit 'schip' het water in. Voor het podium maken ze er alsnog een waterspektakel van.
Ondanks dit enthousiasme staat Puggy zelf voor een zware opgave. Tijdens deze editie van Noorderzon lukte het maar weinig bands het publiek werkelijk enthousiast te krijgen. Voorganger Maison Du Malheur speelde het - aan de waterkant zittende - publiek wel swingend de vijver in. De Belgische band evenaart dit, ondanks de gevarieerde set, niet helemaal. Er komt tijdens het optreden van alles aan bod. Hierdoor laat het geluid van de band zich ook lastig omschrijven: pop, ballads, indierock en zelfs symfonische rock met een vleugje Vangelis. Ook de mannen zelf blijken muzikaal veelzijdig. Ze nemen tijdens het optreden meerdere instrumenten voor hun rekening en hun vocalen zorgen voor een harmonieuze, meerstemmige samenzang.
Waar het anders vaak regent op de laatste Noorderzondag, doen op deze relatief warme zomeravond de vrolijke klanken van Goes Like This het bijzonder goed. Zanger Matthew Irons beweegt energiek over het hele podium en krijgt zelfs moeiteloos een groot deel van het publiek aan het klappen. Daarna kruipt hij achter de toetsen. "Love is a complicated thing. Such a complicated thing you have to start with two people", zegt Irons, waarna hij grapt dat je mensen kunt toevoegen zodra je dat onder de knie hebt. Misschien uiteindelijk zelfs een heel festival. Tijdens Love That Feeling groeit de liefde vanuit het publiek hoorbaar. Vol enthousiasme zingt de menigte rondom de vijver de titel van het nummer luidkeels mee.
Ook When You Know vindt op Iron's verzoek bijval van het publiek. Na een test rond de verschillende zijdes van de vijver ontstaat er een effectieve meezingversie. Vervolgens kruipt de zanger opnieuw achter de toetsen. De muzikale klanken knallen van het podium de vijver over. Met To Win The World neemt de Belgische band afscheid. Een microfoonstandaard valt vanuit het niets om. Het toegestroomde publiek bedankt de band met hoog gefluit en een daverend applaus. Hoewel Puggy hiermee het Noorderzonpubliek voor zich heeft gewonnen, is er geen ruimte meer voor een toegift. Noorderzon is echt voorbij.