Singer-songwriter - en tevens bijzondere verschijning - Ezra Furman tourt met Nada Surf door Europa en staat zodoende in het voorprogramma. Met zijn nasale stem plus een gepaste dosis humor, speelt hij een set die zeker in de lijn van Nada Surf past. Dat de zanger niet alleen via zijn muziek een statement wil maken, blijkt wel uit zijn outfit: een wat ouderwets en uiterst vrouwelijk ogend jurkje. De outfit trekt de aandacht en vormt ook een contrast met het minder lieve Bloodsucking Whore dat Ezra gedurende de set ten gehore brengt. Maar volgens Ezra is het ook helemaal niet nodig om normaal te zijn. Liever niet zelfs. Ezra wil het publiek op abnormale wijze fascineren en slaagt daar ook zeker in.
Ondanks deze fascinatie komt het publiek echter natuurlijk wel gewoon voor de hoofdact: Nada Surf. Hoewel ze nog wel het bevrijdingsfestival hebben aangedaan in 2008, is het zeven jaar geleden dat de band in Vera stond. Dat de band al twintig jaar bestaat, is te merken aan hoe natuurlijk ze zich op het podium voelen. Weliswaar zijn de mannen inmiddels ietsje ouder, maar het podium is duidelijk hun tweede thuis. Ook beschikken de bandleden nog altijd over een flinke lading energie. Na al die tijd heeft de band ook een uitgebreid repertoire, wat een gevarieerde set als gevolg heeft.
Die variatie komt echter ook door een extra aanvulling in de band. Nada Surf - dat officieel drie bandleden heeft - is vanavond in het gezelschap van een extra gitarist: Doug Gillard. Met zijn gitaarspel maakt hij grote indruk. Volgens zanger Matthew Caws zijn alle gitaarriffjes die bijzonder klinken ook voornamelijk van Gillard's hand. Caws beweert zelf niet zo'n hele goede gitarist te zijn. Zingen kan hij gelukkig dan weer wel.
Hoewel de zaal erg enthousiast is, is het toch grotendeels het bekendere materiaal wat goed aanslaat. De band weet dat blijkbaar ook. De welbekende nummers komen pas vrij laat aan bod. Vlak voor het einde zet de band Inside Of Love in. In de toegift volgen Always Love en Blankest Year. Op verzoek van de band wordt er in de zaal veelvuldig, enthousiast en luid meegezongen en zelfs collectief "meegevloekt". Als de band weer van het podium verdwijnt, is er echter één nummer dat ontbreekt en die de band eigenlijk wel moet spelen. De oude maar nog altijd bekende hit uit 1996: Popular. Gelukkig doet Nada Surf gewoon nog een tweede toegift. Volgens Caws op verzoek van programmeur Peter Weening, maar stiekem ook op verzoek van iedereen in Vera die de hit woord voor woord meezingen.
Nada Surf is nog steeds "Popular"
Na twintig jaar nog thuis op het podium
Vera is in tegenstelling tot zeven jaar geleden dit keer niet uitverkocht voor Nada Surf. Toch is er wel aardig wat publiek op afgekomen. De in een jurk gehulde singer-songwriter Ezra Furman heeft de eer om Vera alvast in de stemming te brengen. Vervolgens laat Nada Surf zien dat de band er na twintig jaar nog altijd zin in heeft. De heren trakteren Vera op een gevarieerde set met als afsluiter de hit uit 1996: "Popular".