Moss blijft verrassen

Mooie zanglijnen en zingende gitaarmelodieën vullen De Oosterpoort

Tekst: Daan van Boxtel ,

De kleine zaal van de Oosterpoort was donderdagavond het decor voor een fijn avondje Moss. Afgelopen januari stonden ze nog op Eurosonic Noorderslag, maar nu kwamen ze langs in het kader van hun derde album Ornaments. Met dit album zijn ze een andere weg ingeslagen. Ze hebben afstand genomen van de elektrische gitaren die de goed ontvangen tweede plaat Never Be Scared/Don’t Be A Hero domineerden. De mooie zanglijnen, de zingende gitaarmelodieën en het gebruik van synthesizers trekken het publiek mee in de muziek.

Een tweetal lampen aan de zijkant van het podium in een verder donkere zaal schijnt op de bandleden van Moss als de eerste klanken van de avond de zaal instromen. Met ingetogen liedjes als Tiny Love en Everything Died In Your Heart wordt het publiek in de stemming gebracht. Er is gekozen voor een duidelijke opbouw met een rustig, sfeervol begin.

Na een aantal nummers is er een probleem met de stroomaanvoer. De basgitarist is niet meer te horen waardoor ze gedwongen zijn te stoppen met spelen. Vanuit het publiek wordt gevraagd om een goede mop om de stilte te vullen. Zanger Marien Dorleijn antwoordt met: “Ik ben niet zo’n prater.” Gelukkig voor hem is alles snel weer hersteld en trapt het concert echt af.

De spanning wordt langzaam opgebouwd met meer uptempo nummers en komt tot een climax als de gitaarklanken van What You Want worden ingezet. Je merkt dat dit hun populairste nummer is van dit moment, aangezien het publiek heel enthousiast reageert en volop meezingt. De sfeer zit er goed in, maar lijkt na dit hoogtepunt middenin het concert wat weg te vallen. Net op het moment dat ik me afvraag of ze het publiek kunnen boeien tot het eind, pakken ze de draad weer op.

Het misschien wel meest verrassende element van de show komt op het einde. Er wordt een nummer ingezet waarbij je mensen ziet twijfelen. De tekst is bekend, maar het is sowieso niet van Moss. Waar kennen we dit van? Zodra het refrein erin geknald wordt, zingt iedereen de cover van What Is Love uit volle borst mee. Deze originele versie van het nummer van Haddaway sluit het optreden pakkend af.

Bij een concert van Moss speelt show nauwelijks een rol. De mannen staan vrij ingetogen op het podium als ze hun muziek vertolken. De heerlijke meeslepende melodieën maken echter veel goed. De show drijft qua energie vooral op het nieuwste album Ornaments. Het publiek ontvangt deze nummers met het grootste enthousiasme en de band heeft zichtbaar plezier in het spelen van hun nieuwste productie. Moss wordt met de plaat beter en wanneer deze lijn aangehouden wordt, zullen ze blijven verrassen.