Op vrijdag 27 juni is de bovenzaal van Simplon het toneel van een gevarieerde showcase georganiseerd door Noordstaat. Deze organisatie uit Groningen coacht en promoot upcoming talent en biedt een podium aan een nieuwe generatie artiesten met uiteenlopende stijlen. Van toegankelijk en kwetsbaar tot rauw en agressief. Deze avond in Simplon laat dan ook een levendige doorsnede van een groeiende lokale scene zien. Als je voor het eerst bij een evenement van Noordstaat bent, is het gelijk duidelijk: dit is een groeiende hechte community met een toegankelijke sfeer, waar iedereen uit is om te dansen, te ervaren en positief te zijn!

Voor de pauze

Kor

Na een korte aankondiging door de presentator van de avond komt de eerste hiphop-artiest Kor het podium op. De start is een beetje ongemakkelijk: Kor vraagt of het publiek er zin in heeft en of iemand weleens in de Friendzone is beland. Het publiek kijkt afwachtend. Een enkeling steekt zijn hand omhoog. "Dan is dit jullie nummer!", zegt Kor waarna hij aftelt van drie tot nul en de toegankelijke, dansbare hiphopbeat er hard inslaat. Zijn podiumpresentatie is wat statisch: iets meer beweging had zijn performance goed gedaan, vooral omdat de nummers die hij maakt uitnodigen tot bewegen. Maar dan moet je als artiest wel het goede voorbeeld geven. Toch doet Kor het best goed: elke artiest heeft deze avond maar een kwartier de tijd om zijn show aan het publiek te brengen, en dan is openen best een moeilijke opgave. 

Coco Loco

Een kwartier later komt de tweede artiest, totaal het tegenovergestelde van de vorige act. Want waar Kor een beetje statisch op het toneel staat en toegankelijke hiphop maakt, komt Coco Loco energiek het podium op. Zijn start is vol zelfvertrouwen. "Zijn jullie ready?" De artiest trekt de aandacht van het publiek en start de beat. Coco Loco heeft een agressieve stijl van performance, wat ervoor zorgt dat hij de aandacht blijft vasthouden. Helaas niet altijd even goed te verstaan, maar toch zet hij duidelijk een sfeer neer van een jongen van de straat, die de hele zaal makkelijk in beweging brengt. De vechtersmentaliteit van de artiest zorgt voor een makkelijke interactie met het publiek, dat zich duidelijk zichtbaar vermaakt van begin tot eind met de rauwe, harde beats. 

TRINNA

En weer een kwartier later springt TRINNA het podium op en gooit zijn tas nonchalant in de hoek. Het optreden begint droog met "Joh", gevolgd door een introspectieve set over geld, status en zelfdestructie. “Ik neem die fucking drugs / vroeger speelde ik soms / nu ben ik God,” klinkt het, ondersteund door de fijne hiphopbeats van producer DN6. TRINNA schreeuwt door de microfoon, waardoor het kan lijken alsof hij zichzelf een beetje overschreeuwt, maar dat drukt de sfeer nauwelijks. Het publiek gaat mee. Wanneer het laatste nummer begint, springt de cameraman van TRINNA enthousiast het podium op en gooit zijn arm om TRINNA's nek. Het publiek reageert enthousiast. Uiteindelijk duikt de cameraman weer van het podium en valt in het publiek. Chaos, wat perfect past bij de onvoorspelbare act van "TRINNA, BITCH!".

© Roan de Vries / Noordstaat

Louis Bukenya

© Roan de Vries / Noordstaat

Tessa Rose

Na de pauze

Jenny Jeanine

Na een half uur pauze komt er deze avond voor het eerst een voltallige band op het podium. Jenny Jeanine, ook nog eens de eerste Engelstalige act. Met hun reggae-, soul- en jazz-vibe voegen zij weer een compleet nieuw genre toe aan de nu al gevarieerde avond. Hoewel de band als geheel qua styling niet opvalt, trekt de zangeres alle aandacht naar zich toe door vol zelfvertrouwen op het podium te staan. Met haar prachtige stem en attitude zit het helemaal goed, en doet het geheel zo nu en dan denken aan Amy Winehouse. Een hele fijne opener om na de pauze mee te beginnen. 

Louis Bukenya

Het hoogtepunt van de avond is zonder twijfel Louis Bukenya, met zijn soulvolle mix van afrobeat, reggaeton en vooral zijn positieve vibe. Louis' energieke performance, strakke outfit (inclusief coole zonnebril) en shout-out naar Coco Loco voor diens album stralen een gevoel uit van saamhorigheid en liefde voor de lokale hiphopscene. Als kers op de taart haalt Louis de Sisters of Uganda op het podium – een krachtig en verbindend moment. Zijn boodschap is helder: “Enjoy life, it’s too short.” En daar kan niemand tegen zijn. Feest! More Positivity!

Tessa Rose

Na zo'n energiek en goed optreden wordt het een uitdaging om gelijk het stokje over te nemen. Bij de eerste klanken van Tessa Rose haar zangstem en muziek merken we gelijk dat we in een totaal andere sfeer terechtkomen. Dit is enorm omschakelen, van de vibe van positiviteit en lekker dansen, terug naar de introspectieve en poëtische act van Tessa Rose. Met haar indrukwekkende presence, energie en een verhaal over vingerkootjes weet zij de aandacht van het publiek te winnen . Stoer, poëtisch, en met een rauw randje – een artiest met een performance die je het gevoel geeft dat je er beter geen ruzie mee kunt krijgen. Maar daarnaast ook, veel belangrijker, een heerlijke muzikale set neerzet.

Cody

Afsluiter Cody kent een vreemde start. Na een lange, ongemakkelijke stilte van vijf minuten waarin Cody staat te overleggen met zijn DJ, lijkt de zaal even leeg te lopen. Het moment wanneer de eerste tonen van start gaan, volgt het meest breekbare en persoonlijke optreden van de avond. Cody's introspectieve teksten, prachtige zangstem, ondersteund door een DJ en gitarist, brengen een breekbare sfeer – alsof wij als publiek een kijkje kregen in Cody's kwetsbare gedachten. Cody is geen stoere rapper. Hij is een ontwapende en gevoelige verhalenverteller met sfeervolle beats, een artiest die je raakt. Dat botst soms met het rumoer in de zaal. Misschien waren zeven acts net iets te veel om de concentratie vast te houden voor de avond, maar wie luisterde werd beloond met een kwetsbaar eerlijke show.

© Roan de Vries / Noordstaat

Conclusie

Noordstaat en zijn artiesten hebben vanavond laten zien wat een creativiteit en variatie ze in huis hebben en, bovenal, hoe veel leven de Groningse hiphopscene heeft. Een community met een veelkleurige verzameling van stemmen die allemaal iets te vertellen hebben, met hun eigen boodschap en identiteit. Daarnaast viel deze avond de saamhorigheid op van de artiesten onderling. Trots op elkaar, dat ze gezamenlijk het podium van Simplon mogen delen. Noordstaat is een feest om heen te gaan, met enthousiast publiek dat openstaat voor verschillende stijlen. Er zit voor iedereen iets tussen wat je kan bekoren. Wat er vanavond in Simplon te zien was, vraagt zeker naar meer hiphop en soul in Groningen. 

© Roan de Vries / Noordstaat