Artiest: Lilla My + In Good Spirit
Locatie: Simplon
Datum: 9 januari 2025
Lilla My is begonnen op haar slaapkamer tijdens de coronacrisis en brengt deze intieme sfeer mee naar het podium, deze keer met een band. In Good Spirit is een indie folkband die nog geen halfjaar geleden is ontstaan in Groningen. Ze betoveren het publiek met akoestische instrumenten en sterke vocale harmonieën. Samen creëren de acts een avond vol warme klanken.
WieWatWaar?
Lilla My
Lilla My, vernoemd naar het karakter van de comicstrips van Moomin, opent de avond. Ze heeft in quarantaine tijdens covid zelf muziekproductie onder de knie gekregen op de tablet van haar vader. Ze was toen ook begonnen met het leren van basgitaar, maar staat vandaag met haar elektrische gitaar op het podium in Simplon. Het is voor het eerst dat haar band bestaande uit drummer Ole, gitarist Lotta en basgitarist Toby haar op het podium vergezeld.
Lilla My's muziek is engelstalige bedroompop en woozy lofi, met soms wat meer grungy stukjes waarbij de kopjes in het publiek voorzichtig op en neer gaan. Het optreden voelt intiem en Lilla My deelt vaak een kort verhaaltje over het nummer voordat ze het spelen. “Ik heb liedjes geschreven over mijn leven of over mensen in mijn leven. Ik hoop dat de meeste liedjes niet relatable zijn,” zegt ze na het eerste nummer.
Simplon veranderd in woonkamer
De band vult de nummers mooi in met een sterk en vol geluid. Al gaat de samenwerking nog niet feilloos. De drummer mist een keer de cue om het nummer af te sluiten na een lange pauze die waarschijnlijk iets korter had moeten zijn. Lilla My kan er wel om lachen, haar gitaarsolo ging ook niet vlekkeloos. “Sorry voor de vreselijke solo, ik ben geen leadgitarist,” zegt ze achteraf.
Het voelt bijna alsof je bij haar in de woonkamer zit. Letterlijk, want bij het eerste nummer, wat ze in haar eentje op een akoestische gitaar speelt, gaat ze op het podium zitten en het publiek volgt haar voorbeeld. Zonder uitzondering zit iedereen in het publiek op de grond om aandachtig te luisteren. Later volgen nog twee solonummers waarbij ze gaat zitten. Telkens volgt het publiek trouw en gaat weer zitten.
Ze sluit het nummer met haar meest beluisterde nummer op Spotify: ‘Decay’. Een emotioneel en zacht nummer wat opbouwt naar een hoger tempo en meer rock waarbij de bandleden een geweldige toevoeging zijn aan het kenmerkende geluid van Lilla My.
©
Lisa Verschoor / 3v12
Lilla My
In Good Spirit
De driekoppige band In Good Spirit is in oktober 2024 gevormd in Groningen. De indie folkband doet denken aan Bon Iver, Karen O. en The Beatles. De bandleden Domino, Bozhan en Karina hebben elkaar ontmoet tijdens een groepsopdracht voor hun opleiding Design aan de Academie Minerva. Sindsdien zijn ze druk bezig met muziek spelen, zowel originele nummers als covers. De show wordt gestart met de ukelele in de hand, maar al snel wordt de zaal aangevuld met de rauwe stem van Domino en het gitaarspel van Bozhan. Wanneer Karina ook gaat zingen raken de harmonieën je direct. Er is niet veel tekst in het eerste nummer, maar de emotie spat er van af.
De band gebruikt alleen akoestische gitaren en een ukulele. Domino en Karina wisselen af en toe van gitaar en ukulele of zingen soms alleen terwijl Bozhan op een barkruk consistent op zijn gitaar tokkelt. De vocale harmonieën houden het gehele concert aan, Domino heeft een rauwe luide stem en Karina mengt mooi samen met een heldere stem vol emotie. De akoestische instrumenten in combinatie met de harmonieën creëren een uniek geluid die blijven boeien.
Een vrolijk nummer
In Good Spirit voert een aantal covers op, waaronder het toch wel wat cliché ‘Ain’t no sunshine’ van Bill Withers en ‘River’ van Leon Bridges. Met hun kenmerkende akoestische geluid en harmonieën weten ze de covers toch eigen te maken. Naast de covers heeft de band ook originele nummers om het publiek blij mee te maken. “Toen ik eerst begon met het schrijven van liedjes, kwam ik er al snel achter dat het heel moeilijk is om vrolijke liedjes te schrijven," vertelt Karina. Lilla My knikt instemmend mee vanuit het publiek. "Dit is één van mijn twee vrolijke nummers.” Waarna ze in haar eentje op gitaar het nummer opvoert, terwijl haar bandleden achter haar zijn gaan zitten en alle woorden van de tekst meefluisteren.
Het laatste nummer wat de band speelt is niet alleen tweestemmig maar vervalt ook in twee teksten die ze door elkaar zingen. Het loopt mooi en zorgt voor een intense opbouw in het nummer. Aan het eind van het optreden komen de muzikanten samen en slaan de armen om elkaars schouders. Domino kondigt aan: “We’re going to bow I think”.
©
Lisa Verschoor / 3v12
In Good Spirit