Afgelopen maand verscheen een album van Anne Jan Toonstra. De titel van het album luidt Rough Sleeper Rising Star. Hoewel het zijn debuut is, kunnen we Toonstra niet bepaald een jonge debutant noemen. Hij is geboren in 1979 en muzikant zijn is niet zijn enige betrekking. We kennen hem hier al langere tijd als cabaretier en presentator en nu komt hij dus ook uit de kast als singer-songwriter. Zal hij met zijn debuutalbum ook indruk weten te maken? Is hij een rijzende muzikale ster? Of had hij als schoenmaker bij zijn leest moeten blijven?

Eén ding is na beluistering van het album Rough Sleeper Rising Star meteen duidelijk: het album is niet gemaakt als cabaretier die zo nodig moet, noch is het een vehikel van een bijbeunende presentator. Het album kun je gewoonweg een passieproject van een echte singer-songwriter noemen. Het heeft een volledig eigen identiteit en kan gevonden en gewaardeerd worden door muziekliefhebbers die ook van het bestaan van de cabaretier niet afweten. Anne Jan Toonstra vermijdt de kleinkunst-sentimenten, op Rough Sleeper Rising Star hoor je geen Mag Ik Dan Bij Jou of jolige liedjes. Wat we dan wel horen? Vooral heel veel beelden-opwekkende, mooie melodieën, ondersteund door arrangementen met emotie en met ook de nodige grandeur-momenten. Toonstra zingt in het Engels en er is een buitengewone hoofdrol voor zijn virtuoze pianospel. Het muzikantschap staat bij dit album duidelijk voorop.

Het kan niet worden verbloemd dat Toonstra een klassieke achtergrond heeft. De meeste nummers beginnen met een mooie piano-melodie, waarna vervolgens de zang wordt ingezet en heel vaak de overige instrumenten aan een track worden toegevoegd. Regelmatig wordt er door het cinematografische karakter een prachtige climax ervaren. Toch heeft de plaat - ondanks de stuk voor stuk mooie melodieën - vooral in het eerste deel wat moeite om de spanningsboog volledig vast te houden, met name juist door die veelal vergelijkbare opbouw. 

Maar het gaat vooral ook om de nummers. Waar tracks als Silver (Boy) en Welcome To My World - een ideale openingstrack - lekkere stemmingmakers zijn en zich al snel in je hoofd nestelen, zijn er vooral ook veel composities met heel veel gevoel, zoals het prachtige Bright Night en het sfeervolle The Bell Jar. De titeltrack van het album - Rough Sleeper Rising Star - imponeert vooral het meest, het is een krachtig - zeer urgent klinkend - nummer. Het album, opgenomen in de studio van Gijs van Veldhuizen van Swinder, klinkt qua productie helder. En ook al zou je al met al een wat meer gerijpt karakter hier kunnen missen, toch willen we deze gevleugelde plaat een mooie nieuwe blikvanger noemen in het toch al zo indrukwekkende Groninger muzieklandschap van dit moment.