De barvrouw verontschuldigt zich voor het feit dat ze mijn cola in een plastic bekertje moet gieten, “omdat glas te gevaarlijk wordt met de drukte”. Als de heren van supportact ABCeasefire zich om half twaalf klaarmaken voor hun optreden staat het publiek al dicht op elkaar gepakt in de kleine kelder.
Rechttoe, rechtaan en energiek. Zo kennen we de muziek van Marble Heart. De band presenteerde afgelopen zaterdag zijn debuut-EP in de volle kelderbar van Vera. En dat verliep zoals je van Marble Heart kunt verwachten: rechttoe, rechtaan, energiek en met een kwinkslag. Hoewel de dag al in haar laatste uurtje zit is het nog rustig in Vera. Van zowel de dansfanaten die later bij LOFT zullen staan als van de rockliefhebbers die voor Marble Heart zijn gekomen is nog geen spoor te bekennen. Maar het duurt niet lang voordat de Kelderbar volloopt met publiek.
Plastic bekertjes
ABCeasefire trapt stevig af
ABCeasefire trapt af door een stevig maar toch aanstekelijk nummer in te zetten. De drums en de bas vormen daarbij een solide basis waarover vervolgens een ingenieuze gitaar- en zangmelodie heen gelegd wordt. Dit blijkt uiteindelijk het prototype te zijn voor de rest van de nummers en het is een formule die werkt. De vierkoppige band zorgt hiermee voor een vol en catchy geluid waarbij je het bijna niet kan laten om mee te neuriën. Helaas vormen de melodieën ook de valkuil voor de groep. Want omdat deze duidelijk erg precies in elkaar zijn gezet vereisen zij ook precisie in de uitvoering. Een klein foutje maakt al snel dat het nummer niet helemaal goed uit de verf komt en van die foutjes was voornamelijk bij de zang nog wel eens sprake. Maar dit is niet iets wat de tijd niet kan helen.
No-nonsense gitaar-riffs
Na deze energieke openingsact zijn de hoofdrolspelers van de avond aan de beurt. Die winden er geen doekjes om en staan duidelijk te trappelen om van start te gaan. Frontman Bram Vink informeert beleeft of iedereen oordoppen bij zich heeft en nog zonder op een antwoord te wachten barst de band los. De muziek bestaat voornamelijk uit de lekkere no-nonsense gitaar-riffs die we van Marble Heart gewend zijn. De band weet het energieniveau gedurende de show hoog te houden en Vink verdoet weinig tijd tussen de nummers door. Geen uitleg of promotiepraatjes, af en toe een grapje en dan wordt meteen weer het volgende nummer ingezet. Het publiek blijft hier echter wat onverstoord onder; er is op een paar knikkende hoofdjes weinig beweging waar te nemen. Misschien is het voor velen al te laat of wil men de situatie in de benauwde Kelderbar niet verergeren, maar aan de inzet van de band ligt het zeker niet.
Nieuw materiaal
De band weet gedurende de avond te verrassen met meer nieuw materiaal en aan die nummers is goed te horen dat Marble Heart is gegroeid de afgelopen drie jaar. De melodieën worden complexer, de teksten krijgen een diepere lading en de band lijkt zich meer uit de comfortzone van stevige gitaar-riffs te bewegen. Maar na afloop blijkt dat niet al die nieuwe nummers op de EP staan. Ook blijkt dat de EP nog niet fysiek te verkrijgen is om budgettaire redenen. Vink durft wel onder voorbehoud te beloven dat deze er uiteindelijk gaat komen en dat daar ook nog een klein feestje aan verbonden wordt. Het is te hopen van niet, want als de band zich zo blijft ontwikkelen kan de volgende releaseparty beter die van het eerste album zijn. Daar is men meer mee gebaat.