Dertig mooie liedjes sterk vertrok Inge van Calkar afgelopen zomer samen met haar bassist (en tevens vriend) Frank Fiedler naar de studio van Reyn Ouwehand in Noord-Holland. Reyn is geen onbekende voor Van Calkar: vorig jaar nam ze single Leave This Town met hem op, een nummer dat ook op haar titelloze debuutalbum staat. Deze keer ging ze terug voor twee weken. “Ik wilde graag weer met Reyn werken voor mijn album”, vertelt Van Calkar. “Sterker nog: Ik kon niet wachten om weer met hem aan de slag te gaan. Hij is steengoed, maar ook streng. Hij gaat niets doen wat hij niet tof vindt.”
Inge van Calkar: "Het liefst zou ik mijn woonkamer met mijn album beplakken"
Debuutalbum Inge van Calkar is een droom die uitkwam
Met een stralende lach kijkt ze naar het hoesje van haar debuutalbum. “Het ziet er toch fantastisch uit? Het is precies geworden zoals ik wil.” Inge van Calkar draait al een aantal jaren mee in de muziekwereld, en brengt nu eindelijk haar eigen album uit. In de zomer sloot ze zichzelf twee weken op in de studio van Reyn Ouwehand om nummers op te nemen. Een droom die uitkwam: “Muziek maken is veel leuker dan vakantie.”
Examen
Zo moest er gesnoeid worden in de voorselectie van dertig nummers. “Toen ik in de studio kwam, stond er bij ieder nummer een rood of een groen label. Met de groene nummers gingen we verder, de rode waren niet door de voorselectie gekomen. Het voelde een beetje als examen doen. Maar ik wist wel dat het goed zou komen, dat kon niet anders. Als dat niet zo was, zou er iets mis met mij zijn als muzikante. En dan was ik nooit in die studio terechtgekomen.” Uiteindelijk bleven er tien nummers met een groen label over voor op het album. “Ik was het eigenlijk volledig met hem eens, en snapte precies welke keuzes hij had gemaakt en waarom." De enige verrassing voor Van Calkar was de keuze voor Runs In The Family. "Dat had ik niet verwacht, hoewel ik dat ook een heel mooi liedje vind.”
Favoriet
Het opnemen van het album was als een ‘droom’, vertelt Van Calkar. De studio van Ouwehand, The Church, is een oude kerk die verbouwd is tot studio, compleet met slaapplaatsen. "Nog leuker dan vakantie, een album opnemen" zucht ze. "Ik hou sowieso niet van vakantie want ik verveel me heel snel." Verveling was in de studio niet nodig, van elf tot elf werd er muziek gemaakt. Net een grote speeltuin. "Je krijgt er zó veel energie van... Er staan overal waanzinnige instrumenten, en we hebben vanalles uitgeprobeerd.” De favoriete albumtrack van Van Calkar is het resultaat van uitprobeersels: Amazing herinnert Van Calkar aan een bijzonder moment in de studio. Terwijl Fiedler een geimproviseerde contrabas-solo speelde was de producer al aan het opnemen. “Dat hadden we niet door, maar toen Reyn het hoorde vond hij het te gek. Het past precies in het liedje, alsof het zo bedoeld is.”
Albums
Echte inspiratiebronnen heeft ze niet, al zijn er altijd aspecten in de muziek die inspireren. Van Calkar noemt bijvoorbeeld Feist. “Haar vind ik tof. Ze heeft een stijltje wat je in ieder nummer hoort, waardoor je weet dat zij het is. Zoiets wil ik ook graag doen.” Maar als ultiem doel had Van Calkar om een mooi album te maken, eentje die mensen als geheel afluisteren. “Want wie luistert er vandaag de dag nog volledige albums?” vraagt ze zichzelf af. “Ik niet in elk geval. Ik luister liever playlists op Spotify met de nummers die ik goed vind, en waar ik op dat moment zin in heb. Waardoor dat komt weet ik niet eigenlijk. Vroeger luisterde ik wel hele albums.” Een voorbeeld van zo’n album is voor haar Parachutes, de eerste cd van Coldplay. “Dat heb ik achter elkaar door gedraaid. Wacht, dat komt natuurlijk doordat ik toen nog een auto had, en cd’s luisteren mensen in de auto. Het mooiste zou zijn als mensen mijn album ook als geheel luisteren. Misschien in de auto, of gewoon thuis.”
Woonkamer beplakken
“Zelf heb ik mijn album al heel vaak gehoord, maar vind het nog steeds heel leuk om te luisteren. Dat mag ik best zeggen toch?” Van Calkar lacht. “Ik heb mijn moeder mijn eigen album cadeau gedaan voor Sinterklaas. ‘Oh wat leuk!’ zei ze toen ze ernaar keek, en ze pakte het volgende cadeautje. Nee, maar ze vond ‘m mooi hoor.” Momenteel prijkt er een grote kartonnen doos in huize Van Calkar, met alle albums erin. “Ik vind het ook een beetje eng om ‘m de wijde wereld in te sturen." geeft ze toe. "Het liefst zou ik mijn woonkamer met mijn eigen album beplakken.” Even is Van Calkar stil, en ze kijkt naar het album dat voor haar op tafel ligt. “Maar aan de andere kant: hij is zo mooi, dan zou niemand ‘m horen."
Inge van Calkar is op Eurosonic te bewonderen op vrijdag 17 januari (Café Buckshot, 21:30). De releaseparty van het album is op vrijdag 24 januari (Vera, 20:30).