Within Temptation laat er geen twijfel over bestaan welke band op dit moment de meest imponerende live show van Nederland heeft. Vanaf de eerste beelden en tonen word je meegesleurd in een spektakel van film, licht en geluid.

Dat de stem van zangeres Sharon den Abel nog niet warm is tijdens de eerste drie nummers en de band elkaar even moet vinden doet aan de overdonderende ervaring niets af. Het drumstel en de toetsen zijn links en rechts van het podium op een verhoging geplaatst zodat het grote scherm, dat de achterkant van het podium vormt, goed te zien is voor iedereen.

Elk nummer wordt vergezeld van speciaal gedraaide beelden of beelden van de videoclips. Het is een fantastische aanvulling op de show. Het nummer metKeith Caputo, What Have You Done, kan zo als duet uitgevoerd worden en het scherm voorziet bijvoorbeeld  Our Solomn Hour van indringende oorlogsbeelden. Af en toe zijn de beelden zo overheersend dat het de band naar de achtergrond duwt.

De combinatie van een uitgekiende lichtshow en het uitstekend afgesteld geluid zorgt ervoor dat je volledig van je sokken wordt geblazen. The Howling vormt daarin een hoogtepunt waar alle onderdelen even helemaal op hun plaats vallen. Faster en Stand My Ground worden met gejuich ontvangen en bij Ice Queen en Mother Earth gaat het dak eraf.

De band eindigt met het onverwachte nummer Stairway To The Skies. De nieuwe gitarist Stefan Helleblad voelt zich zichtbaar op zijn plek. Gadegeslagen door zijn voorganger Robert Westerholt vanaf de mengtafel, beweegt hij zich opmerkelijk ontspannen over het podium.

Alles bij elkaar is het prima geregisseerde show die helaas niet veel ruimte laat voor verassingen en spontaniteit, maar die je wel naar huis laat gaan met een heel goed gevoel. Within Temptation is gewoon een goede band die ook zonder al dat spektakel op de been zou blijven in een volle Oosterpoort.