The Boxer Rebellion is aangenaam verrast en dankbaar voor enthousiast ontvangst

Indierock band uit Londen die vaak met anderen wordt vergeleken trekt met gemak volle zaal

Tekst: Nargiza Mamadazimova Foto's: Henk Veenstra ,

De Britse indierock band The Boxer Rebellion kwam vorig jaar op de muziekradar met hun cd The Cold Still. Die werd goed ontvangen, critici waren overtuigd en hun geluid werd met onder andere vergeleken met The Editors en The National

Indierock band uit Londen die vaak met anderen wordt vergeleken trekt met gemak volle zaal

De Britse indierock band The Boxer Rebellion kwam vorig jaar op de muziekradar met hun cd The Cold Still. Die werd goed ontvangen, critici waren overtuigd en hun geluid werd met onder andere vergeleken met The Editors en The National. Misschien heeft juist die vergelijking, naast de goede cd- recensies, hun een handje geholpen om meer bekendheid te winnen.

Zoals de titel al doet vermoeden, zijn er in Vera redelijk wat mensen op The Boxer Rebellion afgekomen. Heel andere koek dan een paar weken geleden met Suuns of Moon Duo. Het is nog niet eens half tien (officiële starttijd) maar de zaal is al zeker voor 70% vol. Dus als de zanger en de rest van de band opkomen, zijn ze blij verrast. Voor hun eerste optreden in Vera is de opkomst zeker niet slecht, maar dat schept ook hoge verwachtingen, waaraan The Boxer Rebellion met gemak voldoet.

The Boxer Rebellion speelt heel mooi en strak, die lui verstaan hun vak. Een grappig detail is dat de nummers op The Boxer Rebellion's cd wat melancholischer, donkerder en tergender overkomen, dan tijdens het concert. Live krijgt het toch een wat optimistischer ondertoon en er zit wat meer licht in de muziek. Misschien heeft het toch iets te maken met dat de band blij is met het feit dat er meer interesse en waardering voor hun muziek is, dan ze aanvankelijk dachten. Toch zijn het serieuzere en verdrietige nummers die het mooist klinken, zoals Locked In The Basement, Doubt of de oprechte tearjerker No Harm in de toegift.

Het is te horen waar de vaak gemaakte vergelijking met The Editors en Interpol vandaan komt. De gitaren en bas hebben zeker iets weg van The Editors, de zang doet soms aan Fleet Foxes denken en de piano en echo zorgen dat het de sfeer van Radiohead (of vroege Coldplay) krijgt. Hoewel live het iets te veel richting de rock met country invloeden doorschiet, zoals we het van Kings Of Leon gewend hebben. Volgende keer kunnen ze beter aan de kant van The Editors en Radiohead blijven (zoals met nummer van Both Sides Are Even) want het is juist die bittere, pijnlijke noot die de muziek van The Boxer Rebellion zo mooi maakt.

Hoewel er behoorlijk wat vergelijkingen met andere bekendere bands gemaakt zijn, is het geen storend element wat betreft The Boxer Rebellion's muziek. De invloeden zijn voelbaar, maar zo prominent aanwezig zijn ze ook weer niet. The Boxer Rebellion zijn geen copycats, er is hoogstens sprake van muzikale recycling: van oude bestanddelen iets nieuwers maken. Zijn live optreden en muziek laat verder weinig te klagen over, The Boxer Rebellion heeft een heel mooi strak optreden neergezet.