Hun debuut-cd The Zeroes QC sloeg in als een bom. Misschien komt het dankzij hun intrigerende bandnaam en net zo intrigerende albumhoes, die de muzikale inhoud van de cd ook meteen een stuk cooler maakt. Suuns hebben het vast niet expres zo bedacht, maar nu moeten ze de gewekte verwachtingen live waarmaken.

Na een tijdje zonder al te veel succes en onder de niet al te originele naam Zeroes geploeterd te hebben, moest er iets veranderd worden. Dat is ook gebeurd: Suuns werd de nieuwe naam en met daarmee kwam bijna meteen het succes.Het feit dat ze zo snel al in de Vera staan is leuk en bewijst maar weer eens dat de programmeurs de spannende nieuwe bandjes goed in de gaten houden.

Ze live zien betekent er eindelijk achter komen wie Suuns nou eigenlijk zijn en hoe ze zich stand houden op het podium. Hun stijl is moeilijk te omschrijven, maar ze weten de meestal subtiele electronica rockend te maken, met veel noise en glitch (de vergelijking met Joy Division slaan we even over, dat hebben andere media al te vaak gedaan). Het publiek is dan ook nieuwsgierig voor aanvang.

En dan komt Suuns op. Geen overbekende hipster-kenmerken. Nogal gewoontjes, ze zouden zomaar je buurjongens kunnen zijn. Maar zodra ze beginnen met spelen, besef je: ja, dit is toch zeker niet alledaags. Ze klinken nagenoeg hetzelfde als op de cd, zoiets kan soms slecht uitpakken, maar in dit geval lijkt het noodzakelijk om zo trouw mogelijk aan hun sound te blijven, want die zorgde ervoor dat ze staan waar ze nu staan.

Op de eerste gezicht lijkt de cd een allegaartje van alles. Suuns weten echter hun stempel erop te drukken, waardoor het vooral live toch samenhangend wordt. En de slaperige, ijlende stem van de zanger die in het echt ook zo goed zijn werk doet, voegt iets bijzonders toe aan de algehele sfeer. Gelukkig zijn ze niet vies van psychedelische uitstapjes, zoals bij Arena (lang leve de Microkorg appregiators) of aan het einde van de toegift, waar flink op gitaren gerammeld wordt wat in een geknapte gitaarsnaar resulteert.

Nu er zo veel aandacht op hun gericht is en verwachtingen hoog zijn, lopen Suuns het risico om voor the next big thing verklaard te worden. Misschien proberen de jongens daarom zo gewoon mogelijk over te komen en dat werkt in dit geval bijzonder goed. Dan heb je ook nog een andere vraag: wat kunnen we in de toekomst van ze verwachten? Dat is moeilijk in te schatten, maar laten we hopen dat ze hun hoofd niet in de underground-roem verliezen en trouw blijven aan hun muziek.