Vanavond staat er psychedelica van de eerste soort op het menu van Vera: Moon Duo. Een ware delicatesse voor de gehoorzintuigen. Kim Ki O mag de muzikale smaakpapillen van de publiek in de staat van paraatheid brengen

In het begin van de avond is het nog rustig, een beetje tegenvallend als je bedenkt dat Moon Duo een van de bands is waarbij “cool” en “goed” hand in hand gaan. Daarnaast is Eric “Ripley” Johnson bekend van de psychedelische rockband Wooden Shjips, wiens invloeden duidelijk in Moon Duo's nummers te horen is.

De ietwat magere opkomst houdt de twee dames van Kim Ki O echter niet tegen om meteen flink wat basspartijtjes, beats en synthesizers erin te knallen. Daartegenover staan de dromerige vrouwelijke vocals - een combinatie van deze elementen is vaker te horen, maar het blijft werken. Tegen het einde merk je dat het iets te eentonig wordt, maar de echte fans hebben daar niet echt last van. Een vaak voorkomende opmerking is dat Kim Ki O's cd shoegaze sound heeft, zelfs een beetje Joy Division-achtig door de basgitaar, terwijl het vanavond veel meer op een discoversie van dreampop lijkt. 

Als de Moon Duo het podium opkomt, merk je dat er meer publiek bijgekomen is, maar de zaal is niet bepaald propvol te noemen. Ondanks de snel verworven internationale erkenning van Moon Duo, blijven het vooral de liefhebbers en kenners die vanavond in Vera hun borst komen natmaken. Over muziekkwaliteit blijft er weinig te klagen over, zelfde geldt voor Moon Duo's "badass" uitstraling, die heel natuurlijk overkomt.

Sanae Yamada tovert uit haar toetsen lekkere, soort van meditatieve mantra's, herhalende lage tonen. Zij vormen de basis van de composities die je op onderbewustzijn weten te treffen. Erik “Ripley” Johnson's spacy gitaar solo's zijn op hun beurt een heerlijk laagje psychedelisch noise-glazuur op deze muzikale spacecake. Het resultaat is echt om je vingers, of eigenlijk oren, af te likken. Een uitstapje naar de hogere sferen van de euforische staat is gegarandeerd.