De Belgische band Hooverphonic laat al sinds 1996 van zich horen. Toch is het ook een tijd wat stiller geweest, nadat zangeres Geike Arnaert besloot dat zij zich wilde concentreren op een solo-carrière. De band ging op zoek naar een opvolger en vond deze in de persoon van Noémie Wolfs. In De Oosterpoort laat Hooverphonic een nieuwe kant van zichzelf zien.

In het voorprogramma staat de Deense singer-songwriter Mads Langer. Hij is bekend geworden met een cover van het nummer You're Not Alone van de Britse band Olive. Op 9 mei brengt hij een nieuw album uit. De Kleine Zaal is niet helemaal vol als hij het podium betreedt, maar zijn enthousiasme is daar niet minder om. Mads Langer weet een intieme sfeer te scheppen. Hij beschikt over een warme stem die ook bij de hoge noten aangenaam klinkt. Het publiek luistert bijna ademloos.

Het is verfrissend om te ontdekken dat sommige nummers veel humor bevatten. Zo gaat Microscope vooral over een vrolijk gevoel, omdat Mads Langer ooit dacht dat microscoop een vrolijk woord was. Verder zingt Mads Langer over een lift, dat nummer wordt grappig door zijn uitstekende gevoel voor timing. Natuurlijk wordt ook You're Not Alone gebracht. Tenslotte springt Mads Langer van het podium af en zingt zijn laatste nummer in het midden van de zaal. Een verrassend optreden.

Hoofdact Hooverphonic pakt meteen uit met gitaren, piano, keyboard, viool, intens licht en veel slagwerk. Dit is in het begin wat overweldigend. Naast bandleden Alex Callier, Raymond Geerts en Noémie Wolfs, staan er nog drie muzikanten op het podium. Opvallend is dat iedereen goed zichtbaar is en dat niemand zich hult in een rookgordijn, dat was bij een vroeger optreden van Hooverphonic weleens anders.

De band stelt zich open op naar het publiek. Dat geldt ook voor Alex Callier die tussen de nummers door grapjes maakt over de band, de Nederlandse cultuur en de Belgische politiek. Toch is het vooral Noémie Wolfs die de aandacht trekt. Niet alleen door haar verschijning, maar ook door haar krachtige stem die vooral in de lagere regionen goed uitkomt. Het geeft Hooverphonic een nieuw geluid.

Oudere hits als Mad About You en 2Wicky klinken nog steeds vertrouwd, maar er zijn nieuwe accenten in aangebracht. Erg geslaagd op dat gebied is het rocknummer Expedition Impossible. Hooverphonic kiest ervoor om dit nummer ingetogen te brengen. Het publiek wordt er stil van en geniet. “Jullie zijn een klein publiek, maar erg attentief,” glundert Alex Callier.

Hooverphonic speelt ook nummers van het laatste album: The Night Before. De nieuwe melodieën blijven hangen en de nummers zijn goed mee te zingen. Daarin wordt het publiek ook aangemoedigd met de woorden: “Gewoon doen alsof het Koninginnedag is.”

Het optreden wordt vrolijk afgesloten en daarna volgt er een lange toegift. En vooruit, daarna nog een toegift. Het allerlaatste nummer How Can You Sleep eindigt in een waanzinnig samenspel. Licht, geluid, stemmen, alles komt bij elkaar. Dit zouden meer mensen moeten zien en horen.