Laten we eerlijk zijn, bij Dylan gaat het vooral om de herinneringen, de sfeer en het gevoel die zijn muziek oproept. Bob Dylan is 70 geworden, en dat mag gevierd worden. Ook in Groningen werd het gevierd, met een uitverkocht Dylan70 Festival dat plaatsvond in ForumImages. Er was onder andere een lezing van Dylan-kenner Erik Bindervoet en er waren optredens van artiesten zoals Ralph de Jong & Crazy Hearts en Lucky Fonz III.

De muziek van Bob Dylan is tijdloos, zoveel is duidelijk als je kijkt naar het publiek dat er rondloopt, wat wel verrassend jong is. Van oude rockers tot aan jonge hipsters, iedereen is present op deze avond die georganiseerd is ter ere van grootmeester Dylan. Links en rechts wordt er gepraat over alles wat er maar met Dylan te maken heeft. Van zijn muziek en films tot aan boeken, foto’s en zijn politieke betrokkenheid.

Erik Bindervoet verzorgt deze avond een uitstekende speech over Dylan. Hierin komt naar voren dat deze avond iedereen zijn eigen Dylan heeft. Aan de verhalen en gesprekken in de zaal te horen, is dit zeker waar. De jonge Dylan, de oude Dylan, de protestschrijver. Alle Dylans komen langs deze avond. Bindervoet sluit af met een ode aan Dylan, zoals Dylan ooit zelf een ode aan Woodie Guthrie presenteerde. Deze ode zit zo vol energie dat de hele zaal aandachtig luistert en uitbarst in groots applaus zodra deze vijf minuten durende ode is afgelopen.

Lucky Fonz III, Grumpy Old Men en Ralph de Jong & Crazy Hearts waren enkele artiesten die deze avond de muziek verzorgen. Tijdens de optredens van Grumpy Old Men en Lucky Fonz III stond Ralph de Jong zelf al dansend en zingend in de zaal te genieten van de muziek die gespeeld wordt. Grumpy Old Men gaf een passende bluegrass tribute aan Dylan, door veel van zijn nummers met een eigen twist te spelen.

Lucky Fonz III blijft dichter bij huis. Hij wordt aangekondigd als de stem van onze generatie, zoals Dylan de stem was van de zijne. Dit was teveel voor Lucky Fonz, die rood aanloopt en eigenlijk gewoon liedjes wil spelen. Fonz speelt bekende werken, maar ook minder bekende nummers, zoals The Death Of Emmett Till. Aan het einde van zijn optreden mag Fonz van de organisatie nog een nummertje spelen. Vanuit het publiek wordt gevraagd naar The Times They Are A-Changing, waar Fonz mee instemt. De hele zaal zingt mee, en zijn optreden eindigt met een grandioos applaus. Lucky Fonz III is wel degelijk de Dylan van onze generatie en van Nederland.

Het optreden van Ralph de Jong haalt het helaas niet bij het eerdere optreden van Lucky Fonz III. Wel zorgt hij samen met zijn band voor een compleet eigen draai aan de muziek van Dylan. Het is te zien dat hij staat te genieten van het spelen en hij grijnst de hele tijd. Dylan leeft ook  duidelijk bij Ralph de Jongh.