Eurosonic op de woensdag wordt steeds groter en blijkt dit jaar al een mooie toevoeging aan het festival. Opkomende acts uit binnen- en buitenland krijgen hier de eerste kans van de week om zich te presenteren.
‘Alle begin is moeilijk’ zegt men vaak, maar daar heeft Nikoo geen boodschap aan. Als eerste band van de avond op de mainstage van Shadrak blazen ze meteen de tent vol met bakken noise. Dat ze zo tekeer gaan dat de helft van de elektronica meteen doorslaat is wat jammer, maar 10 minuten later gaan ze vrolijk door waar ze noodgedwongen moesten stoppen. Hun debuutplaat Friends & Family is net uit en staat vol met compacte melodische noise-erupties die je eerder van een band uit de krochten van The Smell zou verwachten dan uit Eindhoven.
Bij Vinnie Who gaat het er een stuk opgewekter aan toe. De androgyne frontman Niels Bagge Hansen mag dan niet zo’n spectaculaire stem hebben, maar de gelikte electropop glijdt er makkelijk in bij het publiek in Vera. Alle facetten voor een mainstream succes hebben ze in huis. Nu nog even een goede single schrijven en een doorbraak is gegarandeerd.
Weer een heel andere kant van het muzikale spectrum is te horen in het Grand Theatre bij de Ijslandse dame Ólöf Arnalds. Intiem en klein is haar muziek, wat vooral achter in de grote zaal logischerwijs wat wegvalt. De muziek doet vooral qua vocalen aan Joanna Newsom denken, maar Arnalds is nog net wat sprookjesachtiger. In een intiemere setting zou ze beter tot haar recht komen, maar ook hier komt haar kwaliteit goed over.
Het hoogtepunt van de avond komt op naam van Crystal Fighters. De electro van de Basken mag dan voor het grootste gedeelte uit een laptopje komen, het vijftal maakt er een opwindende show van met de eerste pit in Vera als gevolg. Dubstepbeats, folk-refreintjes en houten balken als xylofoon zijn de ingrediënten waar het publiek op los gaat. Voor een verlenging van dit feest zijn ze later deze week nog te zien in het Platformtheater.
De Nederlandse band Krach is definitief aan het doorbreken met hun elektrorock. Wat een energie en wat een feest in de voorste rijen. Zodra de jasjes uitgaan en de megafoon er bij komt gaat het helemaal los. De witgehemde brigade is samen met Nikoo een stevige en waardige afvaardiging voor Nederland op deze eerste dag van Eurosonic. De eerste cd van de Nijmegenaren was na de show voor het eerst te koop en gaat ze ongetwijfeld ver brengen. Een geweldige afsluiter van een mooie eerste avond.
Het is vanavond druk in de Spieghel, zo druk zelfs dat de benedenzaal geen ruimte meer biedt voor onze verslaggever. Boven is ietsjes meer plaats en de line up is er niet minder om. Wel wordt er met namen als Tommy Ebben, Stefan Schill en Ralph de Jongh op een wat ouder publiek gemikt. De sfeer boven is best en de muzikanten spelen dat het een lieve lust is. Voordat we het weten heeft hekkensluiter Ralph de Jongh de laatste noten gespeeld. Beneden is het nog volop feest bij Go Back to the Zoo, alleen is er nog steeds geen plaats. Op naar morgen dus!