Eurosonic dag 2: maniakale gekte en originaliteit

Een fotoverslag van Henk Veenstra

Tekst en foto's: Henk Veenstra ,

Eurosonic Noorderslag 2011 mag dan nu wel voorbij zijn, wij van de 3VOOR12/Groningen redactie zijn nog lang niet klaar met het de wereld ingooien van artikelen en foto's van dit grootse evenement. Je kan het gerust zien als de echo's van honderden optredens, die blijven nog wel even doorgalmen... Dan nu een fotoverslag van de tweede dag van Eurosonic, in tekst en beeld gebracht door onze fotograaf Henk Veenstra.

Een fotoverslag van Henk Veenstra

Eurosonic Noorderslag 2011 mag dan nu wel voorbij zijn, wij van de 3VOOR12/Groningen redactie zijn nog lang niet klaar met het de wereld ingooien van artikelen en foto's van dit grootse evenement. Je kan het gerust zien als de echo's van honderden optredens, die blijven nog wel even doorgalmen... Dan nu een fotoverslag van de tweede dag van Eurosonic, in tekst en beeld gebracht door onze fotograaf Henk Veenstra.

De donderdag van Eurosonic bleek dit jaar enkele bijzondere parels te herbergen: het franse GaBLé in het moeilijk te vinden zaaltje 'Der AA theater' bijvoorbeeld. Twee baardige mannen en een jonge vrouw op een rijtje vooraan het podium brengen de mafste geluiden voort. Van techno samples tot rammelende bierblikjes, een oude cassette-recorder en glazen flessen. Dit afgewisseld met zeer zuivere samenzang wat erg aanstekelijke liedjes oplevert. Een band die niet alleen hoogst origineel is, maar ook goede liedjes maakt is vrij uitzonderlijk. Het enthousiast geworden publiek kreeg dankzij hun "ENCORE!" nog een enkele toegift.

In Huize maas dook de volgende verrassing op, wederom een Franse band: The Inspector Cluzo. Een duo op gitaar/zang en drums met een snoeiharde show. De zanger-gitarist wisselt af tussen soulvolle kopstem + funky gitaar, om vervolgens op vette metal met brulstem over te schakelen. “The French Bastards” noemen ze zich zelf en ze gaan tekeer tegen Amerika, de businessmen in de muziekindustrie, het publiek zelf – "you bastards behave like we are an English band!!!" – maar ook mevrouw Carla Bruni (de vrouw van de Franse president Sarkozy, red.) blijft niet gespaard. Zeer vermakelijke en aanstekelijke nummers met enorme energie gebracht, waaronder Fuck The Bassplayer.

Door naar het grote podium waar het Engelse Pulled Apart By Horses speelde: een furieuze band met tomeloze energie die al voor de derde keer binnen een jaar langs Groningen komt. De mannen spelen een soort hardcore/metal die toch melodieus is. De zanger gitarist stormt al gitaarspelende meerdere keren door het publiek, aan het gitaarsnoer lijkt maar geen einde te komen. Veelbelovende band die nodig aan nieuw materiaal moet werken, want na 30 minuten is de koek op, net als de vorige keren dat ze in Groningen speelden.

In Vindicat speelde het eveneens Engelse The Joy Formidable. Een charmante zangeres met een goede band. De muziek is hard, maar ook melodieus en energiek. Tenslotte in de Machinefabriek: de Belgische band Sore Losers heeft een wat klassiekere sound met Led Zeppelin achtige invloeden, strakke gitaren en een goede zanger. Rockt lekker weg, zeker geen losers maar ook geen echte winnaars van deze avond.