Groningsch Peil 2010

Nieuw festival biedt perspecitief voor Gronings talent

André Eggens (tekst & foto's), Nargiza Mamadazimova (tekst) en Henk Veenstra (tekst & foto's) ,

Groningsch Peil is een nieuw initiatief en een showcase van bands en dj's uit de stad en de provincie. Groningen welteverstaan. Het festival is bedacht door Chris Garrit, die ook in de organisatie van het Gideon Festival zit. Iemand die het beste voor heeft met lokaal talent dus. Het festival vindt plaats op donderdag 28 en vrijdag 29 oktober in diverse cafés en podia.

Nieuw festival biedt perspecitief voor Gronings talent

Groningsch Peil is een nieuw initiatief en een showcase van bands en dj's uit de stad en de provincie. Groningen welteverstaan. Het festival is bedacht door Chris Garrit, die ook in de organisatie van het Gideon Festival zit. Iemand die het beste voor heeft met lokaal talent dus.

Het festival vindt plaats op donderdag 28 en vrijdag 29 oktober in diverse cafés en podia. De verslaggevers van 3voor12/Groningen nemen een kijkje op vrijdag in Simplon, de Kult, Huize Maas en waar het maar muzikaal klinkt. In Simplon spelen Float a Ziggy, No ID en The Swains.

De eerste band maakt stonerrock met een grote rol voor de zanger. Wat tijdens het concert opvalt is de onervarenheid van de band want de zanger vindt het nodig om meerdere malen een sneer uit te delen aan zijn bandleden. Een doodzonde op het podium.
De tweede band is No ID. Ze maken (zoals ze het zelf stellen) punkrock oet Grunn. Het is een degelijk spelende band die zichtbaar plezier heeft. Helaas wordt het na een half uur wel veel van hetzelfde.

De derde band van de avond, The Swains, is het meest interessant. Het is een trio met een gitariste, drummer en een zanger die de gitaar, orgel en mondharmonica bespeelt. De muziek is het best te omschrijven als een mix van blues, garage, funk en een vleugje waanzin. En de waanzin slaat dan voornamelijk op de zanger. Wat een figuur!

Huize Maas is het podium van band Eisenhower. Ze worden in het persbericht van Groningsch Peil omschreven als een band die folkrock maakt. Alleen vanavond komt er meer rock dan folk uit.  Echter, deze kerels zijn niet alleen maar stoer, ze kunnen ook gevoelig zijn: de zanger van Eisenhower vraagt die avond zijn vriendin ten huwelijk... So far voor sex, drugs en rock 'n' roll...

In de Kult speelt Svetkoff Lamps: veel lawaai in een klein ruimte. In het niet al te ruim bemeten café probeert Svetkoff Lamps een muur van geluid neer te zetten. Als je oren aan de indie noise gewend zijn geraakt, dan begin je catchy gitaar riffs en zang te onderscheiden. Technisch zijn ze niet slecht en sterk door Sonic Youth geïnspireerd. Leuk dat er in Groningen ruimte is voor zulke bands.

Antonie Harms is een jonge singer-songwriter uit Groningen. Hij heeft een goed rauwe stem maar de liedjes zijn soms net wat te traditioneel en daardoor voorspelbaar. Heeft het wel in zich om ooit de Groningsche Tallest Man on Earth te worden.

Het Diana Roos ensemble speelt vanavond in Café Buckshot. Het is er helaas veel te rumoerig om echt van de jazzy klanken te kunnen genieten. Op een rustigere plek had het gegarandeerd meer indruk gemaakt.

Een verfrissende nieuwe band is The Phrases. Ze maken indruk met originele nummers met een goede zang en dito uitstraling. De nieuwe Wombats/Kooks combi komt uit Groningen! Ook Athletic Pooha maakt indruk met een strakke en afwisselende punkrock set die doet denken aan The Stooges.

Een hoop muziek in een enkele avond op veel verschillende locaties levert een beetje een lokaal Eurosonic gevoel op. De kwaliteit/kwantiteit verhouding mag natuurlijk niet uit het oog worden verloren, maar dat Groningen op muzikaal vlak veel te bieden heeft is wel duidelijk.