65daysofstatic beukt in Vera

Laveren tussen post-rock en knallende electro

Wymer Praamstra (tekst) en Donald van Tol (foto's) ,

Wat ze in Sheffield in het water stoppen is niet duidelijk, maar dat het de muzikaliteit van de inwoners beïnvloedt is wel merkbaar. Arctic Monkeys, Pulp en The Human League zijn maar enkele overbekende voorbeelden, maar een veel interessantere band uit de Engelse stad is 65daysofstatic. Het viertal maakt een oorverdovende bak herrie die zich ergens houdt tussen Mogwai en The Prodigy.

Laveren tussen post-rock en knallende electro

Wat ze in Sheffield in het water stoppen is niet duidelijk, maar dat het de muzikaliteit van de inwoners beïnvloedt is wel merkbaar. Arctic Monkeys, Pulp en The Human League zijn maar enkele overbekende voorbeelden, maar een veel interessantere band uit de Engelse stad is 65daysofstatic. Het viertal maakt een oorverdovende bak herrie die zich ergens houdt tussen Mogwai en The Prodigy.

65daysofstatic bestaat sinds 2001 in wisselende samenstellingen. Ooit begonnen als drietal, is het inmiddels na het verslijten van drie andere leden een viertal. In een op het oog standaard bezetting van drums, bas en twee maal een gitaar. Bij binnenkomst in Vera is aan alle laptops, keyboards en andere apparatuur al te zien dat 65daysofstatic alles behalve een conventionele band is.

Ook de bandnaam is niet alledaags. De precieze herkomst is niet duidelijk, de band zelf heeft verschillende verklaringen gegeven om nog meer verwarring te creëren. De bekendste theorie is dat de naam komt van een psychologisch experiment waarbij werd ontdekt dat het 65 dagen naar static (ruis) laten luisteren door een gevangene genoeg is om het hem compleet gek te maken.

Die verklaring heeft zeker parallellen met het concert in Vera. Het volume is zo hard dat je je goed kan voorstellen na een paar uur al knettergek te worden. De manische drumpartijen zwellen bij elk nummer hard aan, ondersteund door samples uit keyboards en laptops waar vervolgens nog een bak herrie uit de gitaren overheen komt. Een zeldzame combinatie van dansbare electronica en post-rockachtige metal.

De afwisseling bij het concert is opvallend goed. De vijf albums van 65daysofstatic bevatten dan ook genoeg variatie in nummers. Van pure post-rock naar, voor hun doen, ballads met Coldplay waardige piano-melodieën en daar tussendoor aan drum ‘n’ bass grenzende electro. De energie van de band slaat over op het publiek waardoor het lastig stilstaan is.

Na een dik uur houden de mannen het voor gezien, om natuurlijk nog terug te keren voor een toegift van twee nummers. Waren bij hun vorige concert in Vera maar twintig mensen, nu is dat wel anders, een goed vol en voldaan Vera geeft 65daysofstatic het applaus dat bij ze past, loeihard.