Black Rebel Motorcycle Club speelt lang en goed

De Black Rebel Motorcyle Club maken hun fans meer dan gelukkig in een uitverkocht Vera

Nargiza Mamadazimova (tekst) ,

Puur rock 'n' roll vermaak van dik drie uur is niet niks. Eerst speelt het Groningse Vox Von Braun, hun muziek laat de Groningers geen gezichtsverlies lijden. Daarna is BRMC aan de beurt. Ze spelen niet alleen goed, maar ook veel: de lange en afwisselende setlist heeft voor ieder wat wils.

De Black Rebel Motorcyle Club maken hun fans meer dan gelukkig in een uitverkocht Vera

Puur rock 'n' roll vermaak van dik drie uur is niet niks. Eerst speelt het Groningse Vox Von Braun, hun muziek laat de Groningers geen gezichtsverlies lijden. Daarna is BRMC aan de beurt. Ze spelen niet alleen goed, maar ook veel: de lange en afwisselende setlist heeft voor ieder wat wils.

De deuren zijn nog niet open of er staat al een lange rij voor de deur van Vera. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd! Aan Vox Von Braun dus de eer om in het voorprogramma van BRMC te staan. De lat ligt hoog, maar de jongens en de rockchick van Vox Von Braun weten hoe ze muziek moeten maken. Hun nummers zijn lekker aanstekelijk, soms lekker grungy, soms swingend met jaren zestig invloeden en soms met uitstapjes naar shoegaze en noise (daar liggen immers hun roots). De mysterieuze fluwelen stem van de Vox Von Braun leadzanger Wymer Vaatstra is een verbindend element in de veelzijdige nummers. Het publiek weet hun vaardigheden te waarderen.

De zaal is al redelijk opgewarmd als Black Rebel Motorcycle Club opkomt. Ze beginnen meteen met het nummer War Machine, afkomstig van hun nieuwe album: Beat The Devil's Tattoo. Indrukwekkende gitaren worden tevoorschijn gehaald, stoere gitaarsolo's zijn van de partij en hun drummeisje is echt een schoonheid om naar te kijken en te luisteren. Ze doet zeker niet onder voor de meer prominente leden van de band: Peter Hayes ( gitaar, zang) en Robert Levon Been (bas, zang).

Er worden veel nieuwe nummers gespeeld, zoals publieksfavorieten Beat The Devil's Tattoo en Conscience Killer. De oudere nummers worden echter ook niet vergeten, bijvoorbeeld Berlin en Ain't No Easy Way. Veel nummers zijn ruig en rauw met veel scherpe randjes, rock'n roll op de zuidelijke manier. Maar er is ook ruimte voor wat gevoeligere, langzamere nummers met een country tintje, zoals The Toll of het dromerige, shoegaze/noise nummer Shade Of Blue.

Het licht is ook zorgvuldig uitgekozen, soms lekker gedoofd en rood, maar soms fel en knipperend, hierdoor wordt het psychedelische karakter van BRMC nog verder benadrukt. Daardoor verandert het bijna in een trip-achtige ervaring. Het publiek geniet. De band sluit explosief, psychedelisch af met Shadow's Keeper. Iedereen verlaat de zaal met een brede glimlach op zijn gezicht, of op zijn minst blije ogen en piepende oren.