Een optreden van Bonobo is als een magisch, mysterieus en melancholisch sprookje, met hier en daar een snuifje vrolijkheid, soms een paar stemmige noten en een heuse prinses: Andreya Triana. Dit sprookje wordt verteld door instrumenten en het commentaar wordt geleverd door haar stem. Net als alle mooie dingen in het leven gaat een optreden van Bonobo veel te snel voorbij.
Simon Green’s Bonobo en zijn optreden met live band in Groningen is een geschenk uit de hemel, zo goed is het optreden in een uitverkocht Simplon. De setlist is lang, maar de nummers vloeien heel organisch in elkaar over en er wordt aan een stuk door gespeeld. Het publiek pakt de dromerige stemming goed op en dit wordt nog eens versterkt door het licht: soms fel en warm als een zonnige ochtend en soms met zachte gloed van een zonsondergang. Het is echt genieten en zelfs een beetje wegdromen bij het ontzettend sfeervolle optreden van Bonobo: hun muziek is pure magie die de hele zaal vult.
Er worden een paar oude en veel nieuwe nummers van Bonobo's laatste cd Black Sands gespeeld, zoals Ketto, Eyes Down en het verslavende Kong. Live komt muziek letterlijk en figuurlijk tot leven: het krijgt een “body”, een extra dimensie. Ondanks het diverse instrumentarium met instrumenten zoals fluit, saxofoon, toetsen, samplers, draaitafels, gitaren enz. klinkt het heel samenhangend en harmonisch. De ongewone stem van Andreya Triana doet er nog een schepje bovenop.
Bonobo is niet bang om te experimenteren met andere instrumenten en geluiden. Subtiliteit is hierbij een kenmerk van Bonobo. Zelfs een moeilijk denkbare huwelijk van 8-bit en lounge brengt hij tot leven in het nummer Kiara! Hierdoor lijkt een nieuw genre te ontstaan, dat super klinkt. Hopelijk blijft het niet alleen bij dit nummer.
Is het nog nodig om te vertellen dat het publiek er niet genoeg van kreeg? Na een lang enthousiast applaus en veel gejuich komen ze nog een keer op om de allerlaatste nummers te spelen. Daarna, bescheiden als hij is, bedankt Simon het publiek en neemt hij afscheid met de veelbelovende woorden “See you next time”...